Το πραγματικό δίλημμα
Το πραγματικό δίλημμα είναι: ΕΣΗΕΑ των εργαζόμενων δημοσιογράφων, δηλαδή αποφασιστική σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, ή ΕΣΗΕΑ της αδράνειας, του συμβιβασμού, του ξεπουλήματος, δηλαδή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Εχεις πλέον μεγάλη εμπειρία!
Τιμώρησε με την ψήφο σου τους υπεύθυνους. Εχουν τεράστια ευθύνη.
Μην εμπιστεύεσαι όσους πατάνε σε δύο βάρκες, "μασάνε" λόγια", κάνουν αυτό που λέει η παροιμία "και ψωμί στον κλέφτη και χαμπέρι στο χωροφύλακα".
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ
Για να γίνει η ΕΣΗΕΑ, πραγματική και ουσιαστική συλλογική έκφραση των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Που θα αντιστέκεται αποφασιστικά στις αντεργατικές πολιτικές, θα υπερασπίζεται αποτελεσματικά και θα διεκδικεί αποφασιστικά τα δίκαια των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Που θα μπει μπροστά στον αγώνα για την ολόπλευρη και αντικειμενική ενημέρωση, κόντρα στη χειραγώγηση και τη διαπλοκή. Για να πάψει να είναι ο εργαζόμενος δημοσιογράφος ο εύκολος και άδικος στόχος.
Τι προτείνει η "Μαχόμενη Δημοσιογραφία"
1) Πλήρη εφαρμογή των ΣΣΕ. Χρειάζεται αγώνας κα πίεση με όλα τα μέσα. Κατάργηση στην πράξη όλων των λεγόμενων "ελαστικών" σχέσεων εργασίας. Τέρμα στη αθλιότητα της "μαύρης" και ανασφάλιστης εργασίας. Κανένα "μπλοκάκι". Κανένας εργαζόμενος σε ΜΜΕ (εφημερίδα, σταθμό, portal, άλλο διαδικτυακό Μέσο), έξω από τις ΣΣΕ και την ασφάλιση του κλάδου.
2) Οχι στις απολύσεις. Διεκδικούμε μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Επίδομα τουλάχιστον όσο ο βασικός μισθός και χωρίς χρονικούς περιορισμούς, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά. Να μετρούν τα χρόνια ανεργίας ως συντάξιμα
3) Αυτήν την περίοδο κατεδαφίζονται οι εργασιακές σχέσεις. Οι διαδικτυακές εκδόσεις επιβαρύνουν τους εφημεριδάδες. Δημιουργούνται ανεξέλεγκτα νέες ειδικότητες. Για τους ραδιοτηλεοπτικούς ισχύει το "όλοι τα κάνουν όλα", τους κόβουν τα σαββατοκύριακα, ανοίγει ο δρόμος για κυλιόμενο ωράριο. Η ΕΣΗΕΑ επιβάλλεται να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα.
4) Οι νέες ΣΣΕ πρέπει να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά όλα τα παραπάνω προβλήματα. Στόχος , αμοιβή που να καλύπτει τις αυξημένες σύγχρονες ανάγκες ζωής (οικογενειακές και προσωπικές) από μία δουλειά.
5) Ασφαλιστικό: Ούτε ένα ευρώ χαμένο από τους πόρους των ταμείων μας. Αγγελιόσημο σε όλα τα διαδικτυακά Μέσα. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (ν. Πετραλιά, Ρέππα, Σιούφα -Σουφλιά, κλπ) που μειώνουν δραστικά τις συντάξεις και αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. 1992
6) Εδώ και τώρα αλλαγή του καταστατικού, για να γίνει η ΕΣΗΕΑ ουσιαστική ένωση των δημοσιογράφων.
- Εργασιακές Επιτροπές σε κάθε "μαγαζί", με αριθμό μελών ανάλογο με αυτόν των δημοσιογράφων και ουσιαστικές αρμοδιότητες για το χώρο τους. Ολες οι Εργασιακές Επιτροπές να απαρτίζουν το Γενικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με αποφασιστικές αρμοδιότητες για όλα τα μεγάλα ζητήματα (υπογραφή ΣΣΕ, κήρυξη κινητοποιήσεων κλπ).
- Τέρμα στις απαράδεκτες "χρονικές" προϋποθέσεις εγγραφής μελών
- Εκκαθάριση μητρώου. Οχι επιχειρηματίες, εκδότες, και διευθυντές στην Ενωση.
7) Να αλλάξει πάραυτα η αμαρτωλή και συνένοχη στάση της ΕΣΗΕΑ στο μεγάλο πρόβλημα της ενημέρωσης. Μέτωπο ενάντια σε αυτούς που έχουν την πρώτη και κύρια ευθύνη, τους ιδιοκτήτες των Μέσων και τις κυβερνήσεις, ουσιαστική και αποφασιστική στήριξη των δημοσιογράφων για να μπορούν να διεκδικούν την εφαρμογή της δεοντολογίας. Ενάντια στη διαπλοκή. Για να ισχύσουν τα ασυμβίβαστα με το δημοσιογραφικό επάγγελμα που δημιουργούν εξαρτήσεις. Δεν χαρίζουμε καμία δημοσιογραφική θέση εργασίας και δεν πρέπει να φοβόμαστε την πλήρη διαφάνεια που θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της χαμένης τιμής του επαγγέλματός μας.
Για την ανεργία
Ολοι μιλάνε για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Κρύβουν όμως ότι η ανεργία είναι διαχρονικό πρόβλημα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι πληγή αγιάτρευτη που κακοφορμίζει στις συνθήκες της κρίσης.
Δεν είναι το όποιο πρόβλημα. Είναι το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στη ζωή. Υπάρχουν αιτίες, υπάρχουν υπεύθυνοι, στους οποίους πρέπει να καταλογισθούν ευθύνες. Οσο βασιλεύει το κέρδος, όσο τα ΜΜΕ είναι επιχειρήσεις που ανήκουν σε ιδιώτες, η ανεργία θα αποτελεί μάστιγα.
Ο αγώνας για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία, συνδέεται με τον αγώνα για ριζικές αλλαγές. Και αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα στο οποίο οι άλλες παρατάξεις αποφεύγουν να τοποθετηθούν.
Αλλά και η μείωση της έντασης του προβλήματος, εξαρτάται από τον διαρκή αγώνα για να μην περνάνε απολύσεις, να εφαρμόζονται πλήρως οι συμβάσεις, να μην υπάρχουν συμβασιούχοι - όμηροι, να μην υπάρχουν "ελαστικές" σχέσεις και, προπάντων, για να πάψει να υπάρχει η γάγγραινα της πολυθεσίας.
Προτάσεις όπως, "να στηθεί γραφείο ευρέσεως εργασίας στην ΕΣΗΕΑ", ή "να δημιουργηθεί παρατηρητήριο απασχόλησης", ή "να επιδοτηθούν τα Μέσα για να προσλαμβάνουν ανέργους", ή "να πειστούν οι εργοδότες να προσλαμβάνουν ανέργους", γίνονται από όσους θέλουν να αποφύγουν την ουσία του προβλήματος.
Μπροστά στην «καταιγίδα» των πολλών εκατοντάδων απολύσεων, πρέπει να σημάνει μαζικός αγωνιστικός ξεσηκωμός. Η προστασία των εργαζομένων από την λαίλαπα της απόλυσης, είναι προτεραιότητα.
Οπως προτεραιότητα είναι η προστασία των ανέργων με την εξασφάλιση τουλάχιστον 1.120 ευρώ μηνιαίο επίδομα ανεργίας και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όσο χρόνο διαρκεί η ανεργία του και ο χρόνος αυτός να υπολογίζεται ως συντάξιμος.
Για το ασφαλιστικό
Οι μεν ("Δημοσιογράφοι" - ΚΕΔ) "έσωσαν τα ταμεία μας". Γιατί στην ενοποίηση δεν μπήκε ο ΕΔΟΕΑΠ! Κρύβουν ότι έμεινε εκτός, όχι μόνο αυτός, αλλά και όλα τα ταμεία που λειτουργούν ως ΝΠΙΔ, όπως το Ταμείο Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας, το αντίστοιχο της Τράπεζας Ελλάδας κλπ. Δε λένε κουβέντα για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κλπ κλπ. που αφορούν 100% και τους δημοσιογράφους και ψελλίζουν κάτι για νομική αντίδραση στην κλοπή του 10%.
Οι δε ("Συσπείρωση"), την περίοδο που πέρναγε ο νόμος Πετραλιά, έκανε ότι μπορούσε για να αποπροσανατολίσει από το κύριο, δηλαδή να μην περάσει αυτός ο αντιασφαλιστικός νόμος. Εριξε όλο το βάρος της για να αναδείξει ως κύριο πρόβλημα, τη μη συμμετοχή των τεχνικών στο ενοποιημένο ταμείο Τύπου και ΜΜΕ! Δίνοντας στην ουσία πάσα στην κυβέρνηση, για την οποία το κύριο δεν ήταν το "ποιοι με ποιους" αλλά το "πώς", δηλαδή "προς τα κάτω".
Ετσι, "οι μεν" και "οι δε" βρήκαν πεδίο "αντιπαράθεσης", διέλυσαν στην ουσία το Διασωματειακό, (1η φορά το είχε διαλύσει ο Μανωλάκος) και όλοι τους είναι ευχαριστημένοι.
Α, η "νέα" ΠΟΕΣΥ ακολούθησε στην ίδια ρότα της νομικής διεκδίκησης, που είχε χαράξει η παλιά του Τσαλαπάτη. Ενώ στον ΕΔΟΕΑΠ, η προσκείμενη στην "Συσπείρωση" ηγεσία, έχει ήδη στήσει αναλογιστικές μελέτες με "σενάρια" για αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και μείωση των παροχών στους ασφαλισμένους...
Για την αλλαγή του καταστατικού
Ολοι λένε ότι το καταστατικό πρέπει να αλλάξει. Αλλά δεν το πιστεύουν!
Η επίκληση των δυσκολιών (χρειάζεται αυξημένη συμμετοχή στην καταστατική συνέλευση κλπ) είναι αστείες δικαιολογίες! Γνωρίζουν (τους το έχουμε προτείνει) ότι υπάρχει καθ’ όλα νόμιμη λύση: Η τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευση, προκηρύσσεται και ως καταστατική και συνεχίζεται και ολοκληρώνεται με την ψηφοφορία, οπότε επιτυγχάνεται η αυξημένη συμμετοχή.
Το καταστατικό δεν αλλάζει, γιατί οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, κάθε απόχρωσης, γνωρίζουν ότι, αν ανοίξει η συζήτηση και η διαδικασία τροποποίησης, κινδυνεύουν να χάσουν ένα βασικό όπλο τους. Το ισχύον αντιδραστικό και αναχρονιστικό καταστατικό κατοχυρώνει την απόλυτη εξουσία της πλειοψηφίας του ΔΣ και τις αυξημένες εξουσίες του προεδρείου. Η επίφαση δημοκρατικής οργάνωσης της Ενωσης, είναι το χωρίς αρμοδιότητες Μικτό Συμβούλιο. Παράλληλα, οι απαράδεκτοι όροι και διαδικασίες εγγραφής νέων μελών, αποτελεί εργαλείο πελατειακών σχέσεων και διατήρησης του συντεχνιασμού.
Η οργανωτική δομή της ΕΣΗΕΑ, για να μπορεί ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες, πρέπει να μεταφέρει το κέντρο βάρους στη "βάση", στα "μαγαζιά".
Πρόταση της "Μαχόμενης Δημοσιογραφίας" είναι:
- Σε κάθε Μέσο να εκλέγεται Εργασιακή Επιτροπή (με αριθμό μελών ανάλογο με αυτόν των δημοσιογράφων του Μέσου), που να έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Ολες οι Εργασιακές Επιτροπές να απαρτίζουν το Γενικό Συμβούλιο, με αποφασιστικές αρμοδιότητες σε όλα τα μεγάλα ζητήματα (υπογραφή ΣΣΕ, κήρυξη κινητοποιήσεων, κλπ). Το ΔΣ να έχει εκτελεστικές αρμοδιότητες.
- Για τις εγγραφές: Ολοι όσοι εργάζονται σε Μέσο (εφημερίδα, σταθμό, portal, διαδικτυακό μέσο κλπ), ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, πρέπει να γίνονται αμέσως μέλη. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να γίνεται τακτική (π.χ. ανά τρίμηνο) ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εκκαθάριση μητρώου. Εγγύηση γι' αυτές τις διαδικασίες πρέπει να είναι η ουσιαστική συμμετοχή των Εργασιακών Επιτροπών.
Για το Συνδικάτο Τύπου
Ολες οι παρατάξεις πίνουν νερό στο όνομα του Συνδικάτου Τύπου! Αλλά αποφεύγουν συστηματικά να εξηγήσουν: Τι εννοούν ως Συνδικάτο;
Ανεπίσημα κάποιοι λένε ότι Συνδικάτο Τύπου είναι μια... τριτοβάθμια (!) Συνομοσπονδία, με μέλη της Ομοσπονδίες Δημοσιογράφων, Προσωπικού, κλπ. Αλλοι λένε ότι είναι μια Ομοσπονδία σε επίπεδο Αθήνας, με μέλη την ΕΣΗΕΑ, την ΕΠΗΕΑ, την ΕΣΠΗΤ, τις Ενώσεις Τεχνικών κλπ κλπ. Δηλαδή κι' άλλα ΔΣ, κι' άλλοι παράγοντες, κι' άλλη γραφειοκρατία κι' άλλα αναχώματα...
Συνδικάτο Τύπου δε μπορεί παρά να είναι ΜΙΑ συνδικαλιστική οργάνωση σε επίπεδο Αθήνας - Πειραιά, με μέλη ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους, ΟΛΩΝ των ειδικοτήτων. Και όλα τα αντίστοιχα (ανά γεωγραφική περιοχή) Συνδικάτα, να συνενώνονται σε μια Πανελλήνια Ομοσπονδία όλων των εργαζόμενων στον Τύπο και στα ΜΜΕ.
Αλλά, για να γίνει πράξη το Συνδικάτο, πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί στην ΕΣΗΕΑ, αλλά και σε άλλες Ενώσεις.
Η "Μαχόμενη Δημοσιογραφία" γι' αυτό παλεύει.
Για τα δημοτικά ραδιόφωνα
Δεν εμπαίζει μόνο η κυβέρνηση και η ΚΕΔΚΕ τους εργαζόμενους στους δημοτικους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Το ίδιο ακριβώς κάνει και το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και μάλιστα με ευρύτατη πλειοψηφία 9 ψήφων!
Η ρίζα του προβλήματος είναι ότι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, που προωθεί τη μετατροπή των Δήμων σε επιχειρήσεις, με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και την ιδιωτικοποίηση δημοτικών υπηρεσιών, επιβάλλει την μετατροπή των Δημοτικών επιχειρήσεων σε Ανώνυμες Εταιρίες. Η πλειοψηφία του ΔΣ ("Δημοσιογράφοι - ΚΕΔ), "πανηγυρίζει" γιατί τάχα με ενέργειές της δόθηκε παράταση ενός χρόνου (στην πραγματικότητα η 3η κατά σειρά παράταση δόθηκε γιατί σε όλη τη χώρα εκκρεμεί η μετατροπή 1.800 συνολικά δημοτικών επιχειρήσεων σε ΑΕ) και ζητά από τον υπουργό Εσωτερικών, την εξαίρεση των δημοτικών ραδιοφώνων από αυτόν το νόμο!
Η "Συσπείρωση" αρκείται να κατηγορεί την πλειοψηφία γιατί δεν οργάνωσε αγώνες για την... εξαίρεση.
Και οι μεν και οι δε δεν λένε τίποτα για την ουσία. Ο λόγος είναι ότι στο θέμα της μετατροπής των δημοτικών επιχειρήσεων σε ΑΕ, συμφωνούν και το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ. Και γι' αυτό δε θέλουν την εξαίρεση που μπορεί να αρχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ. Και γι' αυτό έχουν κάνει "μπαλάκι" τους εργαζόμενους ανάμεσα στους νομικούς συμβούλους της ΚΕΔΚΕ και της ΕΣΗΕΑ, το δήμαρχο Αθήνα
"Αλλαγή σελίδας"
Εκαναν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για να "αλλάξουν" την ΠΟΕΣΥ, ξαναπαίρνοντας τα ηνία της. Που τα είχαν οι Τσαλαπάτης - Σόμπολος, οι οποίοι τους διαδέχτηκαν. Και, ω, του θαύματος, στην ΠΟΕΣΥ συντελείται κοσμογονία!
Η μία και μοναδική απόφαση που αξίζει τον κόπο είναι αυτή που αναφέρεται στην κρίση και την ανάγκη αντιμετώπισης των συνεπειών της. Το γεγονός ότι αποτελεί εισήγηση του ενός και μοναδικού μέλους της "Μαχόμενης Δημοσιογραφίας" στο ΔΣ, δεν αλλάζει την ουσία. Ούτε επίσης το γεγονός ότι φρόντισαν και από αυτήν την εισήγηση, να αφαιρέσουν τα "επικίνδυνα" σημεία περί ΕΕ κλπ. Ούτε και το ότι - πάλι με παρέμβαση της "Μαχόμενης" - στο Γενικό Συμβούλιο (27 Μαρτίου) αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι η ΠΟΕΣΥ δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά αυτό "θα αποφασιστεί" στην επόμενη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου". Ούτε ότι δεν έχει συνεδριάσει ακόμη. Τώρα έχουμε εκλογές, έρχεται το καλοκαίρι, από Σεπτέμβριο βλέπουμε...
Τέτοια "αλλαγή" έχουν συμφωνήσει και προωθούν και στην ΕΣΗΕΑ.
Χαλάστε τους τα σχέδια.
Δεν αρκεί να φύγουν οι Σόμπολος - Τσαλαπάτης. Χρειάζεται ριζική ανατροπή.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
ΑΔΑΜΙΔΟΥ Σοφία (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ Αντώνης (ΣΤΑΡ)
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Κυριάκος (ΣΚΑΪ 100,3)
ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ Δώρα (ΑΝΤΕΝΝΑ)
ΒΡΑΝΑΣ Σταύρος (ΕΣΠΡΕΣΣΟ)
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Γιώργος (ΕΡΤ)
ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ Μπάμπης (ΑΠΕ)
ΓΚΟΛΕΜΑ Ντέπυ(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ)
ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ Μανώλης (ARENA FM)
ΔΑΡΑΚΗΣ Γιώργος (ΕΡΤ)
ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ Βαγγέλης (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΔΕΤΣΙΚΑΣ Κώστας (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Τάκης (ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ)
ΔΡΑΚΩΝΑΚΗ Ευαγγελία (ΣΚΑΪ 100,3)
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Γιάννης (902 Αριστερά)
ΖΑΓΓΑΝΑΣ Γιάννης (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ Παντελής (Παντιάς) (ΕΡΤ)
ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Γιάννης (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΚΑΓΙΟΣ Παύλος (ΝΕΑ)
ΚΑΛΑΜΟΥΚΗΣ Θύμιος (ΣΚΑΪ 100,3)
ΚΑΛΛΙΔΩΝΗΣ Λεωνίδας (ΑΛΤΕΡ)
ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ Γιώργος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΚΑΠΑΓΕΡΙΔΗΣ Γιάννης (SCORE LIVE)
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Γιώργος (ΒΗΜΑ)
ΚΑΡΤΑΛΗΣ Κώστας (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΚΑΤΟΥΦΑ Ευγενία (ΕΡΤ)
ΚΟΛΩΝΑΣ Χρήστος (ΕΘΝΟΣ)
ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ Γιώργος (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ Πασχάλης (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΚΟΡΩΝΑΚΗ Κική (ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ)
ΚΟΥΒΕΛΙΩΤΗ Ειρήνη (ALPHA)
ΚΥΡΙΤΣΗ Αγλαϊα (ΕΡΤ)
ΚΩΤΣΑΛΑΣ Γιάννης(ALTER)
ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Χάρης(Logistics and management)
ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ Γεράσιμος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΜΑΘΕΑΣ Δημήτρης (ALTER)
ΜΗΛΙΩΝΗΣ Γιώργος (ΑΠΕ)
ΜΙΧΑΛΗ Αρτεμης (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
ΜΟΥΖΑΚΗΣ Μάρκος (ΠΑΡΟΝ- ΓΓΤΠ)
ΜΟΥΣΓΑΣ Γιώργος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Νίκος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΜΠΟΛΚΑΣ Θεοχάρης (ΑΛΦΑ)
ΜΠΟΥΣΙΟΣ Παναγιώτης (STAR)
ΝΕΤΤΑΣ Βίκτωρας ( ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΝΤΑΛΟΥΚΑΣ Αποστόλης (ANTENNA)
ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗ Νανά (ΝΕΑ)
ΝΤΕΛΙΔΑΚΗ Εύα (ΕΡΤ)
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Αννα Μαρία (ΝΕΑ)
ΠΑΠΑΝΙΔΗΣ Μιχάλης (ΕΞΠΡΕΣ)
ΠΕΝΤΑΡΑΚΗΣ Γιώργος (902 Αριστερά)
ΠΕΡΠΕΡΑΣ Νίκος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΠΙΝΟΥ Γιώτα (902 Αριστερά)
ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ Ηλίας (free lancer)
ΡΑΜΜΟΣ Παναγιώτης (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ Χρύσα (ΕΡΤ)
ΡΟΥΣΑΚΗΣ Γιώργος (ΝΕΑ)
ΡΟΥΣΣΑΚΗ Μαργαρίτα (ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ)
ΣΑΜΑΡΑΣ Χρήστος (ALPHA)
ΣΑΡΑΤΣΗΣ Πάνος (ALTER-DERBY)
ΣΕΛΑΛΜΑΖΙΔΗΣ Μάκης (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Λιάνα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΣΧΙΝΑΣ Ορέστης (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ Δέσποινα (Αθήνα 9,84)
ΤΖΑΝΑΤΟΣ Ντένης (DERBY)
ΤΣΙΒΟΛΑ Παρασκευή (902 Αριστερά)
ΦΑΚΑΡΟΣ Γιάννης (ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ)
ΦΛΩΡΑΤΟΣ Γιώργος (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)
ΧΑΛΙΚΙΑΣ Σπύρος (CITY)
ΧΟΪΔΑ Στέλλα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ Πόπη (ΕΘΝΟΣ)
ΨΩΜΙΑΔΗΣ Κώστας (902 Αριστερά)
Για τήν Εξελεγκτική Επιτροπή
ΠΗΓΑΔΑΣ Νίκος (ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ)
Η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στο πετσόκομμα ασφαλιστικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων μας και οι ηγεσίες της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, εγκληματώντας σε βάρος των συμφερόντων του κλάδου, όχι μόνο έκαναν και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να εκτονώσουν τις έντονες αγωνιστικές διαθέσεις των δημοσιογράφων και να επιβάλουν την αγωνιστική απραξία, αλλά έχουν δημιουργήσει και την ψευδεπίγραφη εικόνα ότι οι δημοσιογράφοι «βολεύτηκαν», με την εξαίρεση τους από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.
Αντί να μπουν μπροστά, όπως όφειλαν και να οργανώσουν τον αγώνα των δημοσιογράφων, μαζί με τις άλλες Ενώσεις από το χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, αλλά και το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, επέλεξαν το δρόμο του συμβιβασμού, των μυστικών διαβουλεύσεων, των μεθοδεύσεων, των ψεμάτων, των διασπαστικών κινήσεων, των αποφάσεων ερήμην και σε βάρος των χιλιάδων μελών της Ένωσης. Αρνήθηκαν πεισματικά να δεχτούν την πρόταση της «Μαχόμενης Δημοσιογραφίας» για συνελεύσεις στα μαγαζιά, ώστε να συζητηθεί πλατιά και σε όλες του τις διαστάσεις το πρόβλημα και στη συνέχεια μια μαζική γενική συνέλευση, όπου θα παίρνονταν αποφάσεις. Υπονόμευσαν με όλες τους τις δυνάμεις το Διασωματειακό. Έσυραν την ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ στον «αγωνιστικό συντονισμό» με ΔΣΑ, ΙΣΑ, TEE κλπ. Με απαράδεκτο συντεχνιακό τρόπο, ανέδειξαν και πολλαπλασίασαν πλαστές αντιθέσεις με τις ενώσεις τεχνικών ραδιοτηλεόρασης.
Γνωρίζουν πολύ καλά ποια είναι τα δεινά που επιφέρει το νομοσχέδιο, αλλά έχουν το θράσος να περηφανεύονται ότι «έσωσαν τα ταμεία μας».
Δεν είναι απλά ψεύτες. Αυτός είναι ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός! Στηρίζει συνειδητά την αντιασφαλιστική πολιτική που η κυβέρνηση και γενικότερα οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου, θέλουν να περάσει πάση θυσία! Και δεν μπορούν να το κρύψουν, όσα ψέματα και αν λένε, όσο και να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.
Χαρακτηριστική αυτής της στήριξης είναι η τελευταία απόφαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στις 12 Μάρτη, σε μια περίοδο που οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων κορυφώνονταν και οι απεργίες φούντωναν παντού. Ο πρόεδρος Π. Σόμπολος χαρακτήρισε «ανόητο το αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου» και ο αντιπρόεδρος και πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Δ. Τσαλαπάτης έκανε την πρόταση: «Να αποσυρθούν οι αντιασφαλιστικές διατάξεις του νομοσχεδίου - όχι στη δήμευση των πόρων των ταμείων μας»!!! Και ως χαριστική βολή, μια 3ωρη στάση στις 19 Μάρτη! Απόφαση που τους αποκάλυψε τελείως και τους ανάγκασε, μετά την γενική κατακραυγή, να ανακοινώσουν την επομένη - χωρίς καν να συνεδριάσει το ΔΣ - ότι η ΕΣΗΕΑ θα κάνει 24ωρη απεργία και αυτό ...εισηγείται και στην ΠΟΕΣΥ!
Η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι καθαρά πολιτικό πρόβλημα.
Άσχετα από το «χρώμα» της κυβέρνησης, προωθείται σταθερά από το 1992, παράλληλα με αντιδραστικές αλλαγές στο εργασιακό (ελαστικές σχέσεις, υπονόμευση και κατάργηση ΣΣΕ κλπ). Στόχος είναι πώς θα κάνουν πιο φτηνό το λεγόμενο κόστος εργασίας, για να γίνουν έτσι πιο ανταγωνιστικές οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Τα συναποφάσισαν και τα υλοποιούν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, άσχετα αν είναι δεξιές, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές. Και επειδή η κυβερνητική πυγμή και η αποφασιστικότητα δεν αρκεί για να ξεπεραστούν οι δικαιολογημένες και έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων, βάζουν πλάτη και οι συμβιβασμένες ηγεσίες των συνδικάτων. Οι οποίες με... «αγωνιστικό» τρόπο, μεθοδεύουν τη συναίνεση.
Έτσι έγινε με την ΕΣΗΕΑ και το 2002, όταν η τότε αντίστοιχη πλειοψηφία αντιμετωπίζοντας το νόμο Ρέππα είχε κηρύξει μια... 2ωρη στάση εργασίας. Έτσι και τώρα. Η πλειοψηφία, άρχισε μεν με τις μεγαλοστομίες «δεν κάνουμε πίσω, πάμε για αγώνες διαρκείας, ετοιμάζουμε και την έκδοση της ΑΔΕΣΜΕΥΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ» αλλά αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή να τοποθετηθεί καθαρά απέναντι συνολικά στην αντιασφαλιστική πολιτική και να προβάλει τα ουσιαστικά και πραγματικά αιτήματα του κλάδου.
Το κεντρικό αίτημα που πρόβαλε η «Μαχόμενη» για «απόσυρση συνολικά του νομοσχεδίου» και «κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα κλπ» και κυρίως αυτά που αφορούν την προοπτική για ουσιαστική αλλαγή πολιτικής στο ασφαλιστικό, όπως «δημόσιο καθολικό υποχρεωτικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης», «πλήρης και σταθερή εργασία για όλους», «δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας για όλους», «ένα ταμείο για όλους τους εργαζόμενους στον Τύπο με εξίσωση προς τα πάνω, καμία επιβάρυνση στους εργαζόμενους, το όποιο κόστος να πληρώσουν εργοδότες και κράτος» αντιμετωπίστηκαν αρνητικά από τους «έξι» και όχι μόνο.
Η πλειοψηφία επικέντρωσε τεχνηέντως το πρόβλημα στο αν το ΤΣΠΕΑΘ θα συνενωθεί με το λεγόμενο ταμείο επιστημόνων ή θα δημιουργηθεί ξεχωριστό Ταμείο Τύπου. Έτσι, άφησε στο απυρόβλητο την πολιτική ενοποίησης που αποτελεί κεντρικό πυρήνα του νομοσχεδίου. Ασχολήθηκε με το «συνένωση με ποιους», αποδεχόμενη το «πώς».
Θόλωσε περισσότερο τα πράγματα όταν ανήγαγε σε υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα, αν το ταμείο Τύπου θα συμπεριλαμβάνει και τους τεχνικούς ραδιοτηλεόρασης, και με σημαία αυτό υπονόμευσε το Διασωματειακό, στις συνεδριάσεις του οποίου τελευταία δεν παίρνει καν μέρος. Έτσι αντιμετωπίζει ως επιτυχία το ξεχωριστό Ταμείο Τύπου! Κάνοντας πως δε βλέπει ότι τα περί ξεχωριστών «κλάδων» με «λογιστική και οικονομική αυτοτέλεια» είναι εντελώς προσωρινά, μέχρι να υλοποιηθεί η πλήρης ενοποίηση. Και μάλιστα «προς τα κάτω», όπως γίνεται από τώρα με τον κλάδο υγείας ΤΑΙΣΥΤ, ΤΑΤΤΑ και ΤΣΕΥΠ!
«Σήκωσε» το θέμα του ΕΔΟΕΑΠ για να φανεί ως επιτυχία και «βόλεμα» των δημοσιογράφων η «εξαίρεση του». Όταν ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση, για καθαρά νομικούς λόγους, άφηνε σε αυτή τη φάση εκτός ενοποιήσεων ΟΛΟΥΣ τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που είναι ΝΠΙΔ, άρα και τον ΕΔΟΑΠ.
Δεν ασχολήθηκε ποτέ - ούτε καν αναφέρθηκε - στις γενικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που κατακρεουργούν επικουρικές συντάξεις, αυξάνουν τα όρια σε όλους όσοι ασφαλίστηκαν μετά το 1983 και ιδιαίτερα στις γυναίκες και τις μητέρες.
Βέβαια αρνήθηκε και αρνείται την παρακράτηση του 10%, (πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς;) αλλά ξεμπερδεύει με αυτό με τη... δικαιολογία «δε μπορούμε να τα πετύχουμε όλα».
Και πάνω απ' όλα, χωρίς να ντρέπεται καθόλου, επικαλείται ως επιτυχία την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων του ΤΣΠΕΑΘ. Μια απόφαση του ΔΣ του ΤΣΠΕΑΘ από τις 3/10/2007 που αποκαθιστά χρόνια αδικία. Η κυβέρνηση μπορούσε και έπρεπε να την προωθήσει από τότε με Προεδρικό Διάταγμα, αλλά σκοπίμως - και προφανώς σε συνεννόηση με την πλειοψηφία - την άφησε για το νομοσχέδιο, για να φανεί ως «δώρο» και «επιτυχία».
Αυτό με λίγα λόγια είναι το σκηνικό. Οι δημοσιογράφοι είναι αντιμέτωποι με μια δεινή ήττα, αλλά έχουν να κουβαλούν - εκτός των άλλων - και τη ρετσινιά του «βολεμένου» και του υπονομευτή των αγώνων. Υπεύθυνη είναι η πλειοψηφία του ΔΣ. Ας μην της επιτρέψουμε να συνεχίσει αυτή την απαράδεκτη πολιτική και τακτική.
Εδώ και τώρα οι χιλιάδες εργαζόμενοι δημοσιογράφοι να πάρουν την υπόθεση τους στα χέρια τους. ΝΑ ΣΥΓΚΛΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ.
Να μην περάσει το νομοσχέδιο - έκτρωμα. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
Παλεύουμε και διεκδικούμε:
- Δημόσιο καθολικό υποχρεωτικό σύστημα ασφάλισης.
- Οι εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων στον Τύπο και τα ΜΜΕ να έχουν τα ίδια «προς τα πάνω» ασφαλιστικά δικαιώματα και απολαβές.
- Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας για όλους.
- Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, κατάργηση των κάθε λογής λεγόμενων ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Αθήνα, 15 Μάρτη 2008
Σε άγρια σφαγή 130 συναδέλφων μας από τις νέες εγγραφές μελών προχώρησε, σήμερα η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ (Σόμπολος, Τσαλαπάτης, Κυρίτσης, Βλαβιανός, Μπετινάκης, Μαγιάση). Χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς ντροπή, τους παραπέμπουν για τις νέες εγγραφές – όποτε γίνουν – και χωρίς μάλιστα το ΔΣ να ασχοληθεί με τις περιπτώσεις τους.
Το έγκλημα ήταν προμελετημένο και μεθοδικά σχεδιασμένο από καιρό.
Στην συνεδρίαση της 12 Δεκεμβρίου 2007 αποφασίστηκε ότι θα προχωρήσει η διαδικασία των ιατρικών εξετάσεων για όσους οι αιτήσεις τους είχαν συζητηθεί «για να κερδίσουμε χρόνο» και μέχρι να γίνει η ψηφοφορία στο ΔΣ για να αποφασιστεί ποιοι εγγράφονται και ποιοι όχι, θα έχουν συζητηθεί και οι περιπτώσεις των υπολοίπων 130.
Δυστυχώς, για τη συγκεκριμένη ομάδα ούτε δεσμεύσεις υπάρχουν, ούτε λόγος τιμής. Έτσι, χθες, ήρθε ως κατεπείγον το θέμα της «οριστικοποίησης των εγγραφών» (άλλη καινοτομία και τούτη…) με ταυτόχρονο αποκλεισμό των 130. Στις όποιες, πολύ έντονες διαμαρτυρίες μας, η απάντηση ήταν αποκαλυπτική των σχεδίων τους: «τι θα πάθουν αν περιμένουν να το δούμε σε ένα η δύο μήνες;»
Η συντριπτική πλειονότητα των κομμένων είναι συνάδελφοι, που έχουν πολλά χρόνια στο επάγγελμα. Το «μειονέκτημά» τους, είναι ότι στην μακρά προϋπηρεσία τους έχουν πολλά χρόνια εργασίας με το απαράδεκτο από κάθε άποψη καθεστώς του ΔΠΥ και των συμβάσεων ομηρίας και όχι τουλάχιστον τρία χρόνια ασφάλιση ΤΣΠΕΑΘ.
Κομμένοι είναι και συνάδελφοι που έχουν ίδια προσόντα με όσους εγγράφονται!
Κομμένοι είναι και κάποιοι που δεν διέθεταν συστατική επιστολή εκπροσώπου, γιατί απλά στο μέσον που εργάζονται δεν υπάρχει εκλεγμένος εκπρόσωπος! Κι ας είχε αναλάβει ο Γεν. Γραμματέας να διερευνήσει το θέμα… ούτε που ασχολήθηκε..
Κομμένοι είναι, επίσης, και οι λιγοστοί εναπομείναντες πλέον έμμισθοι φωτορεπόρτερς των εφημερίδων, αλλά και «καλλιτεχνικοί συντάκτες» όπως τους ονομάζουν κάποιες εκδοτικές επιχειρήσεις. Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν συνάδελφοι που κάνουν δουλειά συντάκτη ύλης, ασφαλίζονται στο ΤΣΠΕΑΘ, αλλά δε μπορούν να γίνουν μέλη της ΕΣΗΕΑ, αλλά ούτε και της ΕΤΗΠΤΑ.
Επειδή η σιωπή είναι συνενοχή, αρνηθήκαμε να γίνουμε συνένοχοι σε μια τέτοια σφαγή που ξαναγυρίζει την ΕΣΗΕΑ σε μαύρες εποχές αποκλεισμών και αποχωρήσαμε από την συνεδρίαση.
Υ.Γ. 1: Μεταξύ όσων γράφτηκαν, υπάρχει και εκδότης. Τυπικά στην εφημερίδα του αναφέρεται ως σύμβουλος έκδοσης, αλλά οι πάντες γνωρίζουν ότι είναι ο ιδιοκτήτης. Αυτό είναι η απάντηση της πλειοψηφίας στήν ανάγκη εκκαθάρισης του Μητρώου...
Υ.Γ. 2: Σήμερα πληροφορηθήκαμε ότι η γραμματεία της ΕΣΗΕΑ, έχει εντολή να εξετάζει επί της ουσίας τις αιτήσεις και ανάλογα να παραλαμβάνει ή μη. Ξανά παλιές εποχές. Δεν αποκλείεται να ξαναχρησιμοποιήσουν και τις εξετάσεις για να κόβουν τους «ανεπιθύμητους»…
21.1.2008
ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
(Δημοσιογραφική Συνεργασία, Αριστερή Όχθη και ανεξάρτητοι)
Οι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν - Δεν συγκαλύπτουν
Το «Απόρρητο» προστατεύει ΑΠΟ την εξουσία - Δεν προστατεύει ΤΗΝ εξουσία
Οι δημοσιογραφικές κατακτήσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για την συγκάλυψη πολιτικών συναλλαγών και τη διασφάλιση της θέσης πολιτικών προσώπων.
Ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού κ. Γιάννης Ανδριανός, διορισμένος σε μετακλητή θέση που σύμφωνα με το καταστατικό είναι ασυμβίβαστη με την άσκηση δημοσιογραφίας επικαλείται το «δημοσιογραφικό απόρρητο» για να καλύψει την εμπλοκή της κυβέρνησης και για να κρύψει τον ...πληροφοριοδότη «δημοσιογράφο» που παρέδωσε υλικό αντί να το χρησιμοποιήσει ενημερωτικά.
Είναι ξεκάθαρο για κάθε μαχόμενο δημοσιογράφο ότι το «απόρρητο», δηλαδή η προστασία των πηγών ενημέρωσης, αφορά μόνο δημοσιογράφους που ασκούν δημοσιογραφία τη συγκεκριμένη στιγμή. Και αναφέρεται μόνο σε ρεπορτάζ δημοσιοποιημένο για το οποίο ο δημοσιογράφος κρίνει ότι χρειάζεται να προστατέψει την πηγή της πληροφόρησης από την εξουσία η οποία κρίνεται.
Αυτή και μόνο μπορεί να είναι η θέση του συνδικαλιστικού σωματείου των δημοσιογράφων, όπως αυτή είναι η θέση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, όπως είναι σαφές και από διώξεις και τις δίκες δημοσιογράφων σε πολλές χώρες.
Με την προχθεσινή απόφαση της και τη ...θολή ανακοίνωση που εξέδωσε η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ των παρατάξεων Τσαλαπάτη (ΠΑΣΟΚ) και Σόμπολου (ΝΔ) που εκφράζουν τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, αρνείται δικαιώματα και διεκδικήσεις των δημοσιογράφων απανταχού της γης και υπονομεύει ύψιστη αρχή προστασίας του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Θυσιάζει στο βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων ένα όπλο που μοναδικό στόχο έχει την προστασία της αλήθειας και της ενημέρωσης.
Ακόμη χειρότερα: το υπονομεύει για το μέλλον ανοίγοντας το δρόμο στους όποιους «πονηρούς» των ύποπτων και σκοτεινών συναλλαγών.
Η ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
Καταγγέλλει αυτή την επικίνδυνη στάση απέναντι στην απαράδεκτη επίκληση από τον κ. Ανδριανό δικαιώματος που δεν του ανήκει και καλεί τους συναδέλφους να αντιδράσουν υπερασπιζόμενοι σθεναρά την ουσία του λειτουργήματος που ασκούν.
Επισημαίνει την ανάγκη να διαχωριστεί, επιτέλους, η πραγματική δημοσιογραφική δουλειά στα ΜΜΕ από την δουλειά των Γραφείων Τύπου.
Επαναφέρει το θέμα της εκκαθάρισης του Μητρώου της Ένωσης, όπως προβλέπεται ακόμη και από το παρωχημένο καταστατικό, ώστε να καθαρίσει «ή ήρα από το στάρι». Διότι:
Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να αποκαλύπτουν και όχι να συγκαλύπτουν, και
Το «Απόρρητο» ισχύει για να προστατεύει ΑΠΟ την εξουσία και Όχι για να προστατεύει ΤΗΝ εξουσία.
9 Ιανουαρίου 2008
ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
(Δημοσιογραφική Συνεργασία, Αριστερή Όχθη και Ανεξάρτητοι)