Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Τη φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, πιάνουμε το νήμα από τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων χρόνων. Από τις μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν χιλιάδες γυναίκες σαν εμάς, που ζουν και εργάζονται κόντρα στην πολύμορφη βία και καταπίεση, που βιώνουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Τιμούμε και απλώνουμε το χέρι στις χιλιάδες γυναίκες, που μαζί με τα παιδιά υφίστανται φριχτή βία, εξαθλίωση και τον θάνατο των παιδιών τους, στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στις πολλαπλές πολεμικές εστίες που «καίνε» σε όλο τον κόσμο.
Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το βήμα και να έχουμε όλες τη συμβολή μας στον αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία, μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, μέσα από το μαχητικό ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα. Γιατί η μάχη για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε καταπίεση, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, άρα των γυναικών εργαζομένων μαζί με τους άνδρες συντρόφους τους στη ζωή και στον αγώνα και πρέπει να στοχεύει τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννάει και συντηρεί τις ανισότητες και τσακίζει τις ζωές μας.
Σήμερα, τον 21ο αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές, τεχνολογικές προϋποθέσεις, ώστε όλες:
Αντί για όλα αυτά, βιώνουμε συνεχώς δυσβάστακτα και πολλαπλασιαζόμενα αδιέξοδα.
Για παράδειγμα, στο όνομα της ισότητας, που επικαλούνται η ΕΕ και τα αστικά κόμματα, που την παρουσιάζουν προβάλλοντας την δήθεν ως προτεραιότητα της εποχής μας, ως μονόδρομο, οι γυναίκες καλούμαστε να συνδυάσουμε τις οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις με επιτυχία. Κι όταν δεν το καταφέρνουμε, να νιώθουμε ένοχες και ανίκανες, σαν να είναι ατομική μας ευθύνη και όχι ευθύνη του κοινωνικού συστήματος, μέσα στο οποίο ζούμε, που κατεδαφίζει την Πρόνοια, τη δημόσια Παιδεία, την Υγεία, τα εργασιακά δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες.
Με μανία ξεσπά η εργοδοτική αυθαιρεσία στην εργαζόμενη μητέρα. Δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες που απολύονται επειδή θέλουν να κάνουν παιδί ή αφού κάνουν. Που υπογράφουν ότι αρνούνται την τεκνοποίηση, αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους. Μητρότητα για την εργοδοσία των ΜΜΕ σημαίνει «υψηλό εργατικό κόστος», ασύμφορο εργατικό δυναμικό σε ένα επάγγελμα, που θέλει τον εργαζόμενο 24/7 «στο πόδι».
Ειδικά στον κλάδο μας η εντατικοποίηση και η πίεση διαλύουν κυριολεκτικά την ψυχική υγεία γυναικών και ανδρών με σοβαρότατες συνέπειες στις ζωές όλων μας.
Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία, τα εξαντλητικά και ανεξέλεγκτα ωράρια για την κάλυψη των ρεπορτάζ ιδιαίτερα σε επικίνδυνες συνθήκες όπως πόλεμοι, αλλά και φωτιές πλημμύρες, σεισμοί και εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη, ο διαρκής εκβιασμός με την απειλή της απόλυσης, αποτελούν την καθημερινότητα των εργαζόμενων γυναικών - και όχι μόνο - στα ΜΜΕ.
Πολλές εργαζόμαστε χωρίς ωράριο, όπως και άνδρες συνάδελφοί μας, στο όνομα του κυνηγιού της είδησης, κάτι που μεταξύ άλλων συνθλίβει και τον ελεύθερό μας χρόνο, την προσωπική-οικογενειακή μας ζωή.
Εργαζόμαστε σε ένα χώρο, που συχνά προβάλλει το πρότυπο μιας γυναίκας «μοντέλο», που είναι άκρως καταναλωτικό, μακριά και ενάντια από τις πραγματικές μας ανάγκες, ανησυχίες και αγωνίες. Τα αστικά ΜΜΕ προβάλλουν μια γυναίκα έξω από σωματεία, λαϊκούς φορείς, που έχει απόσταση από το κίνημα. Βρισκόμαστε πολύ συχνά αντιμέτωπες με παρωχημένες αντιλήψεις, σεξιστικές - απρεπείς ακόμα και παρενοχλητικές συμπεριφορές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν την όποια καταξίωση στον εργασιακό χώρο στην εξωτερική εμφάνιση και μόνο.
Την ίδια ώρα, η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων διατηρούν ζωντανό «το θερμοκήπιο» των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, που γεννούν τους δράστες-τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες στην πολύμορφη βία. Αυτή η πολιτική κρατάει τις γυναίκες δέσμιες και ανήμπορες να απαλλαχθούν από βίαιες, κακοποιητικές σχέσεις. Οι όποιες νομοθετικές αλλαγές δεν επαρκούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν ριζικά τη βία κατά των γυναικών, όπου τα περιστατικά συνεχώς πληθαίνουν.
Οι ίδιοι που θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, είναι οι ίδιοι που θησαυρίζουν - με διάφορους τρόπους - και από τη γυναικεία υπερεκμετάλλευση και καταπίεση. Ειναι αυτοί κράτος εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, η ΕΕ, που μετρούν τη ζωή μας, τις ανάγκες μας στη λογική κόστους-οφέλους για να μεγαλώνουν τα κέρδη τους. Οργανώνουμε την απάντησή μας απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που γεννά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, ανισότητες.
Παλεύουμε για σταθερή και μόνιμη δουλειά, για δημόσια Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για την προστασία της μητρότητας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την απεμπλοκή της Ελλάδας απ' αυτούς, τη στιγμή μάλιστα που το φυτίλι της κλιμάκωσης είναι αναμμένο. Δεν δεχόμαστε η χώρα μας να γίνεται ένα απέραντο ορμητήριο πολέμου, οι φαντάροι να βγαίνουν έξω από τα σύνορα, σε αποστολές που δεν έχουν καμία σχέση με την προστασία του λαού μας. Ούτε να υπηρετούμε το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να ωφελούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Στεκόμαστε στο πλευρό των λαών που υφίστανται τις συνέπειες των ανταγωνισμών και του πολέμου, που στερούνται τη ζωή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία τους, που εκτοπίζονται από τον τόπο τους. Στρέφουμε τα βέλη μας ενάντια στην πολεμοκάπηλη ΕΕ, το ΝΑΤΟ και όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.
Γυναίκες και άνδρες ενώνουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για τις ζωές μας. Για να πάψουν οι δικές μας ανάγκες να ασφυκτιούν, πρέπει να πάψει το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης να έχει οξυγόνο.
Μάρτης 2025
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Εμείς οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και φωτορεπόρτερ που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε το σύνολο των συναδέλφων μας στον κλάδο σε μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια των Συνδικάτων και Εργατικών Κέντρων, της Τετάρτης 5 Μάρτη, συνεχίζοντας να βροντοφωνάζουμε ότι θα είμαστε για όσο χρειαστεί η φωνή όλων των νεκρών, οτι με τον αγώνα μας και μόνο θα κερδηθεί το δίκιο.
Για άλλη μιά φορά καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής που στο στημένο κλεφτοπόλεμο με τους πάντα "γνωστούς", μας στέρησαν το οξυγόνο με τα χημικά , ενώ δεν δίστασαν να ανοίξουν κεφάλια συναδέλφων μας φωτορεπόρτερ βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Δεν μας φοβίζουν και δεν θα καταφέρουν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας στους εργαζόμενους τον λαό και τη νεολαία.
Δυναμώνουμε τον αγώνα μας απέναντι στην πολιτική που γεννάει καθημερινά μικρά και μεγάλα «Τέμπη», δυναμώνουμε τον αγώνα για την ζωή μας. Οι τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, απέδειξαν για άλλη μιά φορά τη μεγάλη δύναμη του αγωνιζόμενου με αποφασιστικότητα λαού, την δυνατότητα των ανθρώπων να γράφουν ιστορία για το άνθρωπο, παραμερίζοντας όσους συντάσσονται με το δίκαιο του κέρδους και τα συμφέροντα των αφεντικών.
Παλεύουμε για το μέλλον που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας, για μια ζωή χωρίς τα«καθημερινά Τέμπη» που τσακίζουν τα όνειρά τους.Οταν ο λαός ενώνεται, οργανώνεται και φωνάζει δυνατά για το δίκιο του, πανικοβάλλει όλους αυτούς που στηρίζουν το σύστημα του κέρδους εις βάρος των αναγκών και της ζωής των πολλών.
Κεφάλαιο, ΕΕ, κυβερνήσεις και κόμματα του ευρωμονόδρομου φοβούνται τον ενωμένο και οργανωμένο λαό που επιλέγει να βαδίσει στο δρόμο του αγώνα, γιατί γνωρίζουν καλά ότι όποτε ο λαός βρέθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας με πείσμα, αποφασιστικότητα, οργανωμένα και μαζικά, όλοι αυτοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα τους.
Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, μέχρι το τέλος, απέναντι στην πολιτική και το σύστημα που εγκληματούν σε βάρος της ζωής και των ονείρων των παιδιών μας.
Οξυγόνο είναι ο αγώνας μας για να κάνουμε το δίκιο μας πραγματικότητα!
Ολοι στο Συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στο Σύνταγμα, 19.00 μ.μ.
Προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 18.30 μ.μ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
H κυβερνητική-εργοδοτική πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, αποφάσισε- μετά από τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις της "Δημοσιογραφικής Συνεργασίας" (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ) στο Δ.Σ. και της δράσης των δυνάμεών της μέσα στους τόπους δουλειάς-να προκηρύξει απεργία στις 18 Φλεβάρη με αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αρχισε επίσης πάλι μετά από πίεση της "Δημοσιογραφικής Συνεργασίας" να προσπαθεί να οργανώσει συνελεύσεις δημοσιογράφων μέσα στους τόπους δουλειάς.
Ως τώρα αυτή η γραφειοκρατική κυβερνητική-εργοδοτική πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ συζητούσε με τις εργοδοτικές οργανώσεις παζαρεύοντας υποτίθεται ΣΣΕ, ερήμην των εργαζομένων και χωρίς καμμιά ενημέρωση ώστε να προετοιμάζει την αγωνιστική, οργανωμένη δράση όλων, για τη διεκδίκηση ΣΣΕ όσο και των δικαιωμάτων που καταστρατηγούν οι εργοδότες και η κυβέρνηση όπως πχ με τον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο που παραβιάζεται για να εργαζόμαστε σε όλα τα ΜΜΕ των Ομίλων με ένα μισθό που δεν φτάνει να καλύψει τις ανάγκες μας, με το κόψιμο του 13ου-14ου μισθού στα κρατικα ΜΜΕ, τα κουπόνια-ψίχουλα αντί για αυξήσεις, την επιβολή 6ημερης εργασίας, και το προσωπικό ασφαλείας στα κρατικά ΜΜΕ κ.ά..
Ετσι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, μαζί και οι δημοσιογράφοι συνθλίβονται από την εντατικοποίηση στη δουλειά, από το τρέξιμο σε διαφορετικά μέσα του ίδιου Ομίλου ή και αλλού, για να τα φέρουν βόλτα με τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της ζωής με βάση την ακρίβεια στα ενοίκια, το σούπερ μάρκετ, τα καύσιμα, το ρεύμα κλπ.
Τώρα, τάχα, οι της γραφειοκρατικής πλειοψηφίας στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ κάνουν ενημερώσεις αλλά με την παρουσία διευθυντικών στελεχών όπως ο Στ. Μαλέλης στο MEGA, οι οποίοι μάλιστα δηλώνουν ανοιχτά ότι θα βάλουν τους εργαζόμενους να γίνουν απεργοσπάστες, αν ο γνωστός σταθμός (ΣΚΑΪ) σπάσει την απεργία (που θα τη σπάσει).
Ταυτόχρονα η δημοσιοποίηση της προκήρυξης της απεργίας γίνεται σχέδιο οργάνωσης και δράσης την ίδια μέρα, δηλαδή χωρίς τόπο συγκέντρωσης και απεργιακή διαδήλωση για να γίνει ευρύτερα γνωστή η απεργία. Θα είναι μια βουβή δράση μόνο "για τα μάτια του κόσμου", ενώ συνεχίζεται η τακτική να μένουμε ως εργαζόμενοι στην αδράνεια, σαν να μην ενδιαφερόμαστε να διεκδικήσουμε την κάλυψη των αναγκών μας και τα δικαιώματά μας. Μας θέλουν "στη γωνία" αφενός για να δείχνουν καλή διαγωγή σε κυβέρνηση και αφεντικά, αφετέρου να επικαλούνται τη μη συμμετοχή για να μην οργανώνουν αγωνιστική δράση.
Στόχος τους είναι η όπως-όπως υπογραφή μιας "Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας" με βάση τις οδηγίες της ΕΕ, δηλαδή κομμένη και ραμμένη στα όρια των συμφερόντων, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών, όπως δείχνουν και τα αιτήματα που ιεραρχούν.
Ούτε κουβέντα για κλιμάκωση, ούτε νύξη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και το συνεχιζόμενο έγκλημα της συγκάλυψης και των κυβερνητικών fake news, η συνεχής φίμωση συνήθως με εξαναγκασμό των δημοσιογράφων από κράτος-κυβερνήσεις, εργοδοσία, διευθυντικά και άλλα στελέχη, των λαϊκών αγώνων και διεκδικητικών κινητοποιήσεων, αλλά και με κρατική καταστολή δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ όπως πρόσφατα.
Επίσης ως τώρα αρνούνται την κλιμάκωση με συμμετοχή στην απεργία των Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και συνδικάτων στις 28 Φλεβάρη ημέρα του εγκλήματος στα Τέμπη, που συνταράσσει σύσσωμο το λαό και τη νεολαία που αγωνίζονται για να λάμψει η αλήθεια, να μη συγκαλυφθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες οι οποίες πρέπει να αποδοθούν. Αλλωστε πολιτική ευθύνη έχουν και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αφού όπως και η κυβέρνηση ΝΔ εφαρμόζουν απαρέγκλιτα την πολιτική απελευθέρωσης των μεταφορών της ΕΕ, άρα του κομματιάσματος του ΟΣΕ και της ιδιωτικοποίησής του σε επιχειρηματικούς ομίλους για τα κέρδη, μετρώντας την ανθρωπινη ζωή ως κόστος και μάλιστα μικρότερο από το κόστος των μέτρων ασφαλείας που είναι υποχρεωμένοι να πάρουν αλλά δεν το κάνουν.
Αφωνία και για τα καθημερινά Τέμπη σε Παιδεία και Υγεία, με τις φθορές και τα προβλήματα σε ασυντήρητες υποδομές που καταρρέουν, ούτε κουβέντα για τα προβλήματα υγείας και ασφάλειας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στους τόπους δουλειάς, αλλά και στο ρεπορτάζ (σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές, πόλεμος κλπ).
Η αφωνία είναι φαίνεται μεταδοτική, αφού και οι κυβερνητικές -εργοδοτικές πλειοψηφίες των άλλων Ενώσεων δεν έχουν αποφασίσει ή ανακοινώσει το παραμικρό ούτε σε επίπεδο αιτημάτων, ούτε σε προγραμματισμό κινητοποιήσεων. Οι συνάδελφοι, τεχνικοί και διοικητικοί να βγάζουν συμπεράσμα-τα...
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τώρα είναι η ώρα να δώσουμε δυναμικό, οργανωμένο, ενωτικό απεργιακό αγώνα, ώστε να κάμψουμε την αδιαλλαξία των αφεντικών, για κλαδικές ΣΣΕ με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειες και να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, να έχουν ωράριο 7ωρο - 5θήμερο-35ωρο και διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο, να πληρωνόνται υπερωρικά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες που τυχόν θα εργασθούν, να δουλεύουν σε ένα μόνο ΜΜΕ των Ομίλων, να ανατραπούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που μας μαυρίζουν τη ζωή. Συλλογική σύμβαση αντί ΚΥΑ και στα κρατικά ΜΜΕ με επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
Καλούμε τις Διοικήσεις και των άλλων Ενώσεων του κλάδου να αποφασίσουν απεργία στις 18 του Φλεβάρη ώστε ενιαία, αγωνιστικά ο κλάδος για προβάλλει τις διεκδικήσεις του. Μονιασμένοι όλοι οι εργαζόμενοι μπορούμε πιο δυναμικά να αντιπαρατεθούμε σε αφεντικά και κυβέρνηση και όσους τους βοηθούν, κόμματα του ευρωμονόδρομου κ.ά.
Τεχνικοί και διοικητικοί εργαζόμενοι, οι φωτογράφοι, να στείλουν από τα κάτω τέτοιο μήνυμα στις διοικήσεις των Ενώσεών τους με δικές τους συνελεύσεις, υπογραφές κλπ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τα συνδικάτα σε όλους τους Κλάδους δυναμώνουν την πάλη τους κόντρα στην πολιτική της "απελευθέρωσης" και της ιδιωτικοποίησης που αυγαταίνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων κάνοντας τη ζωή των εργαζόμενων και του λαού μια καθημερινή κόλαση. Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων διαχρονικά.
Δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, δυναμώνει το δίλημμα "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας". Στην κατεύθυνση αυτή και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ-δημοσιογράφγοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και φωτορεπόρτερ- που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, παλεύουν για μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς και το ρεπορτάζ, κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις μισθών που να καλύπτουν τις ανάγκες και κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων. Απαιτούν αποφασιστική ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, την προστασία από φυσικές καταστροφές.
Να αποφασιστεί η κλιμάκωση με απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη μαζί με τους άλλους εργαζόμενους στην πανελλαδική, πανεργατική απεργία και στην απαίτησή μας από αφεντικά και διευθυντικά στελέχη να προβληθούν ολόπλευρα από όλα τα ΜΜΕ και μάλιστα ως πρώτο θέμα αυτές οι μεγάλες κινητοποιήσεις
Λέμε όχι στη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών Ομίλων με πρόσχημα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Καταδικάζουμε τη συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δυναμώνουμε τη φωνή και τη δράση μαςς ενάντια στους πολέμους και τις σφαγές των λαών.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε ελπίζοντας απλά σε καλύτερες μέρες, δεν περιμένουμε τίποτα από τις "διαβουλεύσεις" των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών με τα αφεντικά και την κυβέρνηση. Είναι δρόμοι δοκιμασμένοι και αδιέξοδοι!
Χτίζουμε το μέλλον και τη ζωή μας με το δικό μας αγώνα!
Είναι ανάγκη ακόμα πιο πολλοί, ακόμα πιο αποφασιστικά να προετοιμάσουμε τη δική μας απάντηση, να χαράξουμε το δρόμο της αντεπίθεσης, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!
Παλεύουμε και διεκδικούμε :
Ολοι και όλες στις απεργίες στις 18 και 28 Φλεβάρη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις:
Στις 18 Φλεβάρη καλούμε ως ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ όλους σε συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας, ώρα 11.30 π.μ.
Στις 28 Φλεβάρη όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα.
Φλεβάρης 2025
Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και φωτορεπόρτερ που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ με απέραντη θλίψη αποχαιρετάμε τον συναγωνιστή μας Παύλο Ρούφα που απρόσμενα και πρόωρα, μόλις στα 61 χρόνια του, έφυγε από τη ζωή και τους αγώνες της τάξης μας.
Υπηρέτησε με πάθος τη δημοσιογραφία μαχόμενος σε διάφορα ρεπορτάζ που χρεωνόταν, από το εργατικό και το ελεύθερο ως το ρεπορτάζ πολιτισμού και το ντοκυμαντέρ, τα οδοιπορικά σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και τα ιστορικά αφιερώματα, εργαζόμενος για πολλά χρόνια στον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό 902. Πάντα με στόχο να λάμψει η αλήθεια της εργατικής τάξης.
Ο Παύλος αντιμετώπισε στα νεανικά του χρόνια πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε ως μαχητής της ζωής έχοντας πίστη στην αγωνιστική στάση και στον αγώνα για μια ζωή της ευημερίας των εργαζομένων χωρίς εκμετάλλευση. Οι σύντροφοί του στον 902 που τον στήριξαν με όλη τη συντροφικότητα σε κάθε δύσκολία την οποία αντιμετώπιζε ο Παύλος, ο οποίος επίσης ενδιαφερόταν να είναι καλά όλοι οι σύντροφοι στο σταθμό, θα τον θυμούνται για το ήρεμο του χαρακτήρα του, το χαμόγελό του και την ακλόνητη πίστη του στον άνθρωπο.
Ο Παύλος με μεγάλη συνέπεια και δύναμη βρισκόταν πάντα μπροστά στα καλέσματα των καιρών υπηρετώντας την ανάγκη της ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή την εσωτερική ανάγκη ανέδειξε και με την τελευταία ποιητική του δημιουργία στην αφιερωμένη στα 100 χρόνια από το θάνατο του Ι.Β.Λένιν ποιητική συλλογή με τίτλο «Οταν σε σκέφτομαι, ο κόσμος τρίζει», που εκδόθηκε πρόσφατα από την Σύγχρονη Εποχή.
Στούς συγγενείς και οικείους του, απευθύνουμε τα πιό θερμά μας συλληπητήρια.
Εμείς οι σύντροφοι και συναγωνιστές σου, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!
10/2/2025
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, εκφράζει την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους δημοσιογράφους, τεχνικούς, καλλιτεχνικό και διοικητικό προσωπικό της ΕΡΤ, που προχωρούν σε κλιμάκωση του αγώνα τους για ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια, αλλά και για την αναγκαιότητα προβολής των λαϊκών κινητοποιήσεων, πραγματοποιώντας στάση εργασίας και συγκέντρωση την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στην πύλη του Ραδιομεγάρου, Λ.Μεσογείων 432, Αγία Παρασκευή.
Με αφορμή την προκλητική φίμωση από την ΕΡΤτης μεγαλειώδους παρουσίας του λαού και της νεολαίας στις μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό που κατείγγειλαν τις κυβερνητικές ενέργειες στην κατεύθυνση συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη, οι εργαζόμενοι και στα ΜΜΕ βγάζουν συμπεράσματα και έχουν τη δύναμη όχι μόνο να αντιστέκονται, αλλά και να οργανώνουν την αντεπίθεση τους για την ακόμη πιο αποφασιστική προβολή και προπαγάνδιση των εργατικών λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων για το δίκιο και την ικανοποίηση των αναγκών τους κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική, στις αιτίες και τους υπαίτιους που τους στερούν την ευημερία στη ζωή τους, στη ζωή όλων των εργαζομένων.
Σήμερα φαίνεται επίσης ολοένα και πιό καθαρά ότι είναι αντικειμενική η ανάγκη να μπούν στο επίκεντρο της πάλης, μαζί με τις διεκδικήσεις μας, τις διεκδικήσεις όλων των εργαζομένων για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, η πολιτική της "απελευθέρωσης", της ιδιωτικοποίησης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ, αμφισβητώντας ταυτόχρονα την προπαγάνδα της κυβέρνησης και των κομμάτων που τις υπηρετούν.
Η ολοένα και πιο αποφασιστική διεκδίκηση και δράση για την προτεραιοποίηση της προβολής των εργατικών- λαϊκών αγώνων από τα ΜΜΕ, θα συμβάλλει στην ενότητα δράσης με ολόκληρη την εργατική τάξη. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την διεκδίκηση ζωής και δουλειάς με αξιοπρέπεια και δικαιώματα για το λαό και τη νεολαία.
01/02/2025