ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΑ ΜΜΕ

Οι εργαζόμενες στα ΜΜΕ καλούνται:

• Να αναπαραγάγουν την πολιτική της άρχουσας τάξης και των εκφραστών της, τμήμα των οποίων είναι και τα εκάστοτε αφεντικά των ΜΜΕ, ανεξαρτήτως προσωπικών απόψεων και θέσεων απέναντι σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

• Να προβάλλουν τις ειδήσεις με την περιβόητη «αντικειμενικότητα», που εξυπηρετεί κάθε φορά τον εκάστοτε καναλάρχη ή ιδιοκτήτη εφημερίδας.

• Στο όνομα της ισότητας, που επικαλούνται η ΕΕ και τα πολιτικά κόμματα που την παρουσιάζουν ως μονόδρομο, καλούνται να «συνδυάσουν» τις οικογενειακές και επαγγελματικές τους υποχρεώσεις με επιτυχία. Κι όταν δεν το καταφέρνουν, νιώθουν ένοχες και ανίκανες, σα να φταίνε οι ίδιες και όχι το κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο ζουν που κατεδαφίζει κάθε έννοια της δημόσιας Πρόνοιας, της Παιδείας, της Υγείας.

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΣΥΝΘΛΙΒΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ

• Με μανία ξεσπά η εργοδοτική αυθαιρεσία και στην εργαζόμενη μητέρα. Δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες που απολύονται επειδή περιμένουν παιδί. Που υπογράφουν ότι αρνούνται την τεκνοποίηση, αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους.

• Μητρότητα για την εργοδοσία σημαίνει «υψηλό εργατικό κόστος» και για τους εργοδότες - ιδιοκτήτες ΜΜΕ, ασύμφορο εργατικό δυναμικό για μια δουλειά, μάλιστα, που θέλει τον εργαζόμενο 24 ώρες το 24ωρο «στο πόδι».

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

• Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία, τα εξαντλητικά και ανεξέλεγκτα ωράρια, ο διαρκής εκβιασμός με την απειλή της απόλυσης, είναι η καθημερινότητα των εργαζόμενων γυναικών - και όχι μόνο - στα ΜΜΕ.

• Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ των εργοδοτών χειροτερεύει τα πράγματα. Εργάζονται χωρίς ωράριο, στο όνομα του κυνηγιού της είδησης που μπορεί να είναι η ...πορεία ενός καλλιτέχνη και το πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια.

ΒΟΛΙΚΑ για την ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΤΑΞΗ ΠΡΟΤΥΠΑ

Εργάζονται σε ένα χώρο, που προβάλλει το πρότυπο μιας γυναίκας «ΜΟΝΤΕΛΟ», που είναι άκρως καταναλωτικό, μακριά και ενάντια στις πραγματικές της ανάγκες, ανησυχίες και αγωνίες.

Τα αστικά μέσα προβάλλουν μια γυναίκα έξω από το μαζικό κίνημα, μακριά από τα συνδικάτα και τις λαϊκές οργανώσεις.

Μια γυναίκα υποταγμένη στη μοιρολατρία στο ...«ρεαλισμό» της καταπίεσής της. Μια γυναίκα που περιμένει να καταξιωθεί από την εξωτερική της εμφάνιση και μόνο.

ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

Οι ίδιοι που θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, είναι οι ίδιοι που θησαυρίζουν - με διάφορους τρόπους - και από τη γυναικεία καταπίεση.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ σ' αυτήν την καπιταλιστική βαρβαρότητα ΕΙΝΑΙ:

Η πάλη μας για σταθερή και μόνιμη δουλειά, για δημόσια Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για την προστασία της αναπαραγωγικής ηλικίας, της μητρότητας, μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, μέσα από το μαχητικό ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα.

Η αποτελεσματικότητα της δράσης είναι δική μας υπόθεση!