Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Οι φετινές εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και των υπόλοιπων οργάνων στην Ενωσή μας πραγματοποιούνται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, όχι μόνο για τον Κλάδο μας, αλλά για το σύνολο των εργαζομένων. Είναι βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα η θέση του καθενός από εμάς θα χειροτερέψει, αφού η καπιταλιστική κρίση ολοένα και βαθαίνει με θύματα εμάς.
Τώρα δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής, καμία πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Χρειάζεται τώρα να οργανώσουμε τον αγώνα μας, να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη, να παραμερίσουμε μια και καλή τις συντεχνιακές λογικές και το συμβιβασμό. Να εγκαταλείψουμε το φόβο και τον ατομισμό. Είναι φανερό πως οι υπάρχοντες συσχετισμοί στην ΕΣΠΗΤ λειτουργούν ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη μαζικών, οργανωμένων αγώνων που είναι όσο ποτέ αναγκαίοι όχι μόνο για να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα δεκαετιών, αλλά για να βάλουμε τις βάσεις για τη συνολική ανατροπή σε όφελός μας. Στις εκλογές της 6ης και 7ης Ιούλη μπορούμε να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα προς τα μπρος, ένα βήμα στην κατεύθυνση της αλλαγής των συσχετισμών, βήμα αναγκαίο όσο ποτέ.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Βρισκόμαστε στο μέσο ενός ανελέητου πολέμου ενάντια στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας. Η καπιταλιστική κρίση επιτάχυνε σχέδια που επί χρόνια υπήρχαν στα συρτάρια των εργοδοτών, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε σήμερα μια πρωτοφανή επίθεση που απειλεί να αλλάξει μια για πάντα το χάρτη στον Περιοδικό Τύπο και τα ΜΜΕ γενικότερα.
ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΑ ΜΜΕ
Οι αλλαγές, που κυοφορούνται εδώ και μερικά χρόνια στα ΜΜΕ, σχετίζονται με την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, που αντικειμενικά στον καπιταλισμό οδηγεί σε δραστική μείωση θέσεων εργασίας και άρα όξυνση της ανεργίας. Οδηγεί σε ευέλικτες σχέσεις εργασίας, εντατικοποιεί την εργασία, αλλάζει τις εργασιακές σχέσεις. Οδηγεί σε μέτρα μείωσης του λεγόμενου «λειτουργικού κόστους», με πρώτα και μεγάλα θύματα τους εργαζόμενους, εκτός από εκείνους που, λόγω της θέσης τους στην «παραγωγή», είναι οι «κρίκοι» με την εργοδοσία και δεν υφίστανται, δε βιώνουν στον ίδιο βαθμό τις συνέπειες. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού, βεβαίως, λειτούργησε σαν καταλύτης, επιταχύνοντας όλα τα παραπάνω προβλήματα.