Αν και έχει περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν έχει ακόμη συγκροτηθεί σε σώμα. Έγιναν μόνο δύο συνεδριάσεις (η δεύτερη στις 28 Ιούνη), ενώ όλα δείχνουν ότι η μάχη της καρέκλας καλά κρατεί για μια ακόμη φορά. «Δημοσιογράφοι» και «Συσπείρωση» έχουν ήδη σπεύσει να καταλάβουν θέσεις.
Οι πρώτοι ξεχνώντας ότι το 2005 μπλοκάρισαν τη συγκρότηση τέσσερις μήνες και συμφώνησαν με το αντιπροσωπευτικό - αναλογικό μόνον όταν εξασφάλισαν την εκλογή Σόμπολου στην προεδρία, τώρα, παίζοντας εκ του ασφαλούς, είπαν από την πρώτη στιγμή «είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχτούμε το αντιπροσωπευτικό - αναλογικό» και πρόβαλαν και πάλι την υποψηφιότητα Σόμπολου. Παρασκηνιακά «απειλούν» με ομαδική παραίτηση, διορισμό διοίκησης από το δικαστήριο και εκλογές... Ενώ δεν ξεχνούν να καταφέρονται ενάντια στο σύστημα της απλής αναλογικής και να μιλούν περί ανάγκης επαναφοράς του πλειοψηφικού.
Η «Συσπείρωση» το 2005 ζητούσε αντιπροσωπευτικό - αναλογικό (πρώτη δύναμη γαρ), άσχετα αν την ίδια περίοδο δεν έλεγε το ίδιο στην ΠΟΕΣΥ. Τελικά, «υποχώρησε» στη θέση του γραμματέα και σχεδόν ταυτόχρονα συγκροτήθηκαν τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ. Τώρα, ως δεύτερη δύναμη, έσπευσε να πει από την αρχή ότι «δεν πρόκειται να συμπράξει στην επανεκλογή ενός χρεοκοπημένου "αντιπροσωπευτικού" προεδρείου Σόμπολου» και ζητά «λύση σε άλλη κατεύθυνση», με «ενωτική και προγραμματική αντίληψη». Με δεδομένο όμως το συσχετισμό στο ΔΣ (4-3-2-2), τέτοιου είδους λύση προϋποθέτει συμφωνία με την Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ) ή και τους «Δημοσιογράφους». Και γι' αυτό προετοιμάζει το έδαφος. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε, αποφεύγει επιμελώς να αναφερθεί κριτικά στην ΚΕΔ, επιχειρεί να δημιουργήσει το υπόβαθρο της «αντιδεξιάς συνεργασίας» και δηλώνει ότι ως «η κύρια δύναμη του ριζοσπαστικού ρεύματος για τη δημοκρατική ανασυγκρότηση της ΕΣΗΕΑ» είναι έτοιμη «να αναλάβει τις ευθύνες της».
Η ΚΕΔ, παρά το γεγονός ότι τα δύο χρόνια που πέρασαν συνεργάστηκε με τους «Δημοσιογράφους» σε όλα τα μεγάλα και μικρά ζητήματα, αποκλείει τουλάχιστον μέχρι στιγμής τη συγκρότηση προεδρείου μαζί τους και ζητά σκοπίμως γενικά «συγκρότηση σε αντιπροσωπευτική κατεύθυνση», ως τη «μόνη απάντηση στις κυβερνητικές και εργοδοτικές προκλήσεις και αυθαιρεσίες». Ξεχνώντας επίσης και αυτή τα περί «λειτουργικού και ενωτικού» που μαζί με τη «συμφωνία σε 4 σημεία - προτεραιότητες» πρόσθετε με έμφαση το 2005, αρνούμενη στην ουσία μέχρι τέλους τη συγκρότηση αντιπροσωπευτικού - αναλογικού (δεν ψήφισε στην τελική ψηφοφορία).
Όλα τα παραπάνω αποτελούν επανάληψη του σκηνικού του 2005 και του 2003.
Όχι απλά μάχη για την καρέκλα, αλλά και διαγκωνισμός για το ποια τάση του κυβερνητικού ή και εργοδοτικού συνδικαλισμού θα έχει το πάνω χέρι στη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ.
Τα δύο χρόνια που πέρασαν, όπως και τα προηγούμενα, και οι τρεις παρατάξεις απέδειξαν ότι - με διαφορετικό τρόπο είναι αλήθεια - κινήθηκαν σταθερά στο πλαίσιο της μίας από τις δύο γραμμές που συγκρούονται εδώ και έναν αιώνα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Κινήθηκαν στη γραμμή του συμβιβασμού και της συναίνεσης, των «κοινωνικών διαλόγων» και της αποδοχής της κερδοφορίας του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, της αποδοχής της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ σήμερα, του ΠΑΣΟΚ χτες. Γι' αυτό αποτελεί υποκρισία «να τα βρίσκουν» στα μείζονα ζητήματα και να επιχειρούν να διαχωριστούν στη διαδικασία της συγκρότησης, εξυπηρετώντας πολιτικές - παραταξιακές σκοπιμότητες και προσωπικές φιλοδοξίες.
Η «ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ», ενισχυμένη και με την αύξηση των ψήφων και του ποσοστού της, επαναλαμβάνει σταθερά ότι η διαδικασία συγκρότησης του ΔΣ πρέπει να είναι μια ουσιαστική και, βέβαια, βαθιά πολιτική διαδικασία συγκρότησης της πλειοψηφίας που θα διοικήσει το επόμενο διάστημα και όχι διαδικασία διανομής καρεκλών. Ότι το κύριο στοιχείο που θα καθορίσει τις αποφάσεις του ΔΣ είναι ο συγκεκριμένος υπάρχων συσχετισμός, ο οποίος, έτσι ή αλλιώς, είναι αρνητικός για τα συμφέροντα των δημοσιογράφων και του κλάδου.
Έχουμε δηλώσει (από το 2005 ακόμη) ότι, με τον υπάρχοντα αρνητικό συσχετισμό, είναι απαγορευτική η συμμετοχή μας σε προγραμματικό - συμμαχικό προεδρείο. Επίσης, ότι δε μας ενδιαφέρει καμία διανομή θέσεων - καρεκλών. Όπως επίσης έχουμε δηλώσει ότι σε κάθε περίπτωση διέξοδο μπορεί να δώσει η συγκρότηση αντιπροσωπευτικού - αναλογικού προεδρείου, χωρίς αποκλεισμούς και νοθεύσεις. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι με δεδομένο τον υπάρχοντα συσχετισμό, είτε προγραμματικό - συμμαχικό, είτε αντιπροσωπευτικό - αναλογικό, το προεδρείο θα είναι έτσι ή αλλιώς αντιδραστικό.
Και όταν λέμε αντιπροσωπευτικό αναλογικό, υπερασπιζόμαστε σταθερά και με συνέπεια αυτή τη θέση, χωρίς σκοπιμότητες και προσαρμογές της στιγμής: Η κάθε παράταξη να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών, με την υπογράμμιση ότι η κάθε παράταξη διατηρεί ακέραιο το δικαίωμα και την υποχρέωσή της να δρα και να συμμετέχει με βάση τις αρχές, το πρόγραμμα, τις διακηρύξεις, τις ιδέες και τις απόψεις της.
Φτάνει πια με τις σκοπιμότητες και τις υποκρισίες. Η συγκρότηση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επιβάλλεται να γίνει ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ και με καθαρές διαδικασίες.
Αθήνα 6 Ιούλη 2007
Από την απεργιακή συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, στις 8 Μάη 2007