ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΣΠΗΤ

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Βρισκόμαστε στο μέσο ενός ανελέητου πολέμου ενάντια στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας. Η καπιταλιστική κρίση επιτάχυνε σχέδια που επί χρόνια υπήρχαν στα συρτάρια των εργοδοτών, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε σήμερα μια πρωτοφανή επίθεση που απειλεί να αλλάξει μια για πάντα το χάρτη στον Περιοδικό Τύπο και τα ΜΜΕ γενικότερα.

ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΑ ΜΜΕ

Οι αλλαγές, που κυοφορούνται εδώ και μερικά χρόνια στα ΜΜΕ, σχετίζονται με την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, που αντικειμενικά στον καπιταλισμό οδηγεί σε δραστική μείωση θέσεων εργασίας και άρα όξυνση της ανεργίας. Οδηγεί σε ευέλικτες σχέσεις εργασίας, εντατικοποιεί την εργασία, αλλάζει τις εργασιακές σχέσεις. Οδηγεί σε μέτρα μείωσης του λεγόμενου «λειτουργικού κόστους», με πρώτα και μεγάλα θύματα τους εργαζόμενους, εκτός από εκείνους που, λόγω της θέσης τους στην «παραγωγή», είναι οι «κρίκοι» με την εργοδοσία και δεν υφίστανται, δε βιώνουν στον ίδιο βαθμό τις συνέπειες. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού, βεβαίως, λειτούργησε σαν καταλύτης, επιταχύνοντας όλα τα παραπάνω προβλήματα.

Στον Περιοδικό Τύπο λόγω και της ανορθολογικής γιγάντωσής του τα προηγούμενα χρόνια, οι συνέπειες για όλους μας είναι οξύτατες:

  • Περιοδικά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, πετώντας συναδέλφους εκτός κλάδου.
  • Συνάδελφοι απολύονται μαζικά στο όνομα της μείωσης του λειτουργικού κόστους, ενώ πληθαίνουν και οι στοχευμένες απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους.
  • Η απληρωσιά είναι κανόνας.
  • Η εντατικοποίηση της εργασίας για όσους εργάζονται «χτυπάει κόκκινο».
  • Η Συλλογική Σύμβαση έχει γίνει κουρελόχαρτο αφού πλέον στην πραγματικότητα αφορά πολύ λίγους. Εκατοντάδες είναι οι συνάδελφοί μας που δουλεύουν για ένα χαρτζιλίκι ή και τζάμπα ενώ οι εργοδότες οργιάζουν ανενόχλητοι επιβάλλοντας ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών.

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Βεβαίως όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, κανείς δεν μπορεί πλέον να τα αρνηθεί. Ολοι κάνουν λόγο για τις συνέπειες της κρίσης στα ΜΜΕ, αποφεύγοντας όμως να μπουν στην ουσία: Τα ΜΜΕ των επιχειρηματιών δεν είναι επιχειρήσεις που στοχεύουν πρωταρχικά στο κέρδος. Είναι ιδιοκτησίες επιχειρηματικών ομίλων με άλλες οικονομικές δραστηριότητες και βασικό στόχο έχουν τη στήριξη της αστικής πολιτικής γενικά και βεβαίως των ιδιαίτερων δικών τους επιχειρηματικών συμφερόντων. Και γι' αυτό χρηματοδοτούνται από τους ιδιοκτήτες.

Η σχέση της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων με τους ιδιοκτήτες αυτών των ΜΜΕ είναι σχέση εργαζόμενου-εργοδότη - οι περισσότεροι είμαστε χαμηλόμισθοι - και γι' αυτό και οι δημοσιογράφοι, ως εργαζόμενοι, ζούμε τις συνέπειες από τη γενικότερη αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, αλλά, ταυτόχρονα, καλούμαστε μέσα από τη δουλειά μας επί της ουσίας να την υπερασπιστούμε. Αυτό δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους σε πολιτικά περιοδικά ή διαδικτυακά μέσα. Η διαμόρφωση συνείδησης περνά και μέσα από το life style με την προβολή στρεβλών προτύπων ζωής, καταναλωτισμού, αδιαφορίας για τα κοινά κλπ.

Τα εντεινόμενα προβλήματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι άρρηκτα δεμένα με το μεγάλο πρόβλημα της ουσιαστικής και ολόπλευρης ενημέρωσης. Εχουν τις ρίζες τους στην εξουσία και την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών. Στις σύγχρονες συνθήκες, ο αγώνας της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στα ΜΜΕ, για τα μισθολογικά, εργασιακά και άλλα αιτήματά τους είναι άρρηκτα, πλέον, δεμένος με τον αγώνα όλης της εργατικής τάξης.

ΥΠΟΤΑΓΗ 'Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ;

Εχουμε μπροστά μας δύο επιλογές. Η πρώτη, που ακολουθήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια από την ηγεσία και της ΕΣΠΗΤ, είναι να συνεχίσει η Ενωση να βαδίζει στο δρόμο της υποταγής και του συμβιβασμού. Να παραμείνουμε «καλά παιδιά» μήπως και τελικά σώσουμε το τομάρι μας. Μια επιλογή που όμως αποδείχθηκε καταστροφική. Τα τελευταία εκφυλιστικά φαινόμενα που ζήσαμε στην Ενωση είναι συμπτώματα αυτού ακριβώς του συνδικαλισμού από τον οποίο τίποτα καλό δεν μπορούμε να περιμένουμε. Ο συμβιβασμός, η υποταγή, η «εργασιακή ειρήνη» όχι μόνο δεν γλιτώνει τους εργαζόμενους από τη σφοδρή επίθεση, αλλά στρώνει το έδαφος για συνεχή χτυπήματα σε βάρος των δικαιωμάτων τους. Είναι αυταπάτη το ότι αν δεχτούμε πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους θα γλιτώσουμε.

Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή του ανυποχώρητου οργανωμένου αγώνα με σχέδιο και περιεχόμενο, με εναλλασσόμενες μορφές πάλης. Η επίθεση που δεχόμαστε σήμερα έχει πολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο και, άρα, πολιτική και ταξική πρέπει να είναι και η απάντηση. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αν οι εργαζόμενοι πάρουν την υπόθεσή τους στα χέρια τους. Χρειάζεται σε κάθε χώρο δουλειάς να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι συλλογικές διαδικασίες, η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ενότητα δράσης. Με διεκδικητικό πλαίσιο που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με επιδίωξη αναζήτησης συμμάχων στήριξης, έκφρασης αλληλεγγύης. Πρέπει να τεθεί στην ημερήσια διάταξη και το θέμα της ενημέρωσης, όπως και της ψυχαγωγίας και η επίλυση της αντίφασης οι εργαζόμενοι στα Μέσα να εργάζονται για την εξυπηρέτηση και προβολή της αντιλαϊκής πολιτικής την οποία όμως βιώνουν και οι ίδιοι με δραματικό τρόπο. Ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί ότι ο αγώνας της πλειοψηφίας των εργαζομένων στα ΜΜΕ για τα πραγματικά τους προβλήματα είναι δεμένος με τον αγώνα όλης της εργατικής τάξης. Οτι χρειάζεται αγώνας για την κατάργηση της αιτίας των δεινών, δηλαδή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και στα ΜΜΕ.

Σε αυτή την κατεύθυνση η Δημοσιογραφική Αγωνιστική Συνεργασία ζητά την ψήφο σας. Η ψήφος στη ΔΑΣ ενισχύει το ΠΑΜΕ, τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι ψήφος που δυναμώνει την προσπάθεια συντονισμού των αγώνων του Κλάδου με τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε κατεύθυνση ρήξης. Η ενίσχυση της ΔΑΣ είναι όσο ποτέ αναγκαία, προκειμένου να δυναμώσει η αντίσταση στους χώρους δουλειάς, να μπει φραγμός στα σχέδια των εργοδοτών και να τεθούν οι βάσεις για την αντεπίθεση των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση!

ΑΜΕΣΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

  • Κάτω τα χέρια από την ΣΣΕ. Καμία διαπραγμάτευση για μειώσεις μισθών και επιδομάτων! Κατάργηση κάθε μορφής ατομικής και επιχειρησιακής σύμβασης ή συμφωνίας.
  • Kαταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους.
  • Κατάργηση όλων των αποφάσεων για μειώσεις αποδοχών στα δημόσια ΜΜΕ και να ισχύσουν οι κλαδικές συμβάσεις.
  • Στα διαδικτυακά μέσα να κατοχυρωθεί η δημοσιογραφική εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
  • Κατάργηση όλων των λεγόμενων ελαστικών σχέσεων (ΔΠΥ κλπ.) και μετατροπή τους σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Κατάργηση της απλήρωτης και «μαύρης» πρακτικής εξάσκησης. Η εξάσκηση να γίνεται με πλήρη δικαιώματα.
  • Κατοχύρωση της πλήρους και σταθερής εργασίας για όλους. Αυξήσεις στους μισθούς, ιδιαίτερα στα χαμηλά κλιμάκια.
  • Ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων. Επίδομα ανεργίας όσο διαρκεί η ανεργία και να υπολογίζεται ο χρόνος αυτός ως συντάξιμος. Δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους. Αναστολή πληρωμών των δανείων.
  • Να καταργηθούν τώρα όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Να επιστραφούν τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων.
  • Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Οριο συνταξιοδότησης 60 έτη για τους άντρες, 55 για τις γυναίκες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΣΠΗΤ