Το πραγματικό δίλημμα
Το πραγματικό δίλημμα είναι: ΕΣΗΕΑ των εργαζόμενων δημοσιογράφων, δηλαδή αποφασιστική σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, ή ΕΣΗΕΑ της αδράνειας, του συμβιβασμού, του ξεπουλήματος, δηλαδή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Εχεις πλέον μεγάλη εμπειρία!
Τιμώρησε με την ψήφο σου τους υπεύθυνους. Εχουν τεράστια ευθύνη.
Μην εμπιστεύεσαι όσους πατάνε σε δύο βάρκες, "μασάνε" λόγια", κάνουν αυτό που λέει η παροιμία "και ψωμί στον κλέφτη και χαμπέρι στο χωροφύλακα".
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ
Για να γίνει η ΕΣΗΕΑ, πραγματική και ουσιαστική συλλογική έκφραση των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Που θα αντιστέκεται αποφασιστικά στις αντεργατικές πολιτικές, θα υπερασπίζεται αποτελεσματικά και θα διεκδικεί αποφασιστικά τα δίκαια των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Που θα μπει μπροστά στον αγώνα για την ολόπλευρη και αντικειμενική ενημέρωση, κόντρα στη χειραγώγηση και τη διαπλοκή. Για να πάψει να είναι ο εργαζόμενος δημοσιογράφος ο εύκολος και άδικος στόχος.
Τι προτείνει η "Μαχόμενη Δημοσιογραφία"
1) Πλήρη εφαρμογή των ΣΣΕ. Χρειάζεται αγώνας κα πίεση με όλα τα μέσα. Κατάργηση στην πράξη όλων των λεγόμενων "ελαστικών" σχέσεων εργασίας. Τέρμα στη αθλιότητα της "μαύρης" και ανασφάλιστης εργασίας. Κανένα "μπλοκάκι". Κανένας εργαζόμενος σε ΜΜΕ (εφημερίδα, σταθμό, portal, άλλο διαδικτυακό Μέσο), έξω από τις ΣΣΕ και την ασφάλιση του κλάδου.
2) Οχι στις απολύσεις. Διεκδικούμε μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Επίδομα τουλάχιστον όσο ο βασικός μισθός και χωρίς χρονικούς περιορισμούς, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά. Να μετρούν τα χρόνια ανεργίας ως συντάξιμα
3) Αυτήν την περίοδο κατεδαφίζονται οι εργασιακές σχέσεις. Οι διαδικτυακές εκδόσεις επιβαρύνουν τους εφημεριδάδες. Δημιουργούνται ανεξέλεγκτα νέες ειδικότητες. Για τους ραδιοτηλεοπτικούς ισχύει το "όλοι τα κάνουν όλα", τους κόβουν τα σαββατοκύριακα, ανοίγει ο δρόμος για κυλιόμενο ωράριο. Η ΕΣΗΕΑ επιβάλλεται να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα.
4) Οι νέες ΣΣΕ πρέπει να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά όλα τα παραπάνω προβλήματα. Στόχος , αμοιβή που να καλύπτει τις αυξημένες σύγχρονες ανάγκες ζωής (οικογενειακές και προσωπικές) από μία δουλειά.
5) Ασφαλιστικό: Ούτε ένα ευρώ χαμένο από τους πόρους των ταμείων μας. Αγγελιόσημο σε όλα τα διαδικτυακά Μέσα. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (ν. Πετραλιά, Ρέππα, Σιούφα -Σουφλιά, κλπ) που μειώνουν δραστικά τις συντάξεις και αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. 1992
6) Εδώ και τώρα αλλαγή του καταστατικού, για να γίνει η ΕΣΗΕΑ ουσιαστική ένωση των δημοσιογράφων.
- Εργασιακές Επιτροπές σε κάθε "μαγαζί", με αριθμό μελών ανάλογο με αυτόν των δημοσιογράφων και ουσιαστικές αρμοδιότητες για το χώρο τους. Ολες οι Εργασιακές Επιτροπές να απαρτίζουν το Γενικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με αποφασιστικές αρμοδιότητες για όλα τα μεγάλα ζητήματα (υπογραφή ΣΣΕ, κήρυξη κινητοποιήσεων κλπ).
- Τέρμα στις απαράδεκτες "χρονικές" προϋποθέσεις εγγραφής μελών
- Εκκαθάριση μητρώου. Οχι επιχειρηματίες, εκδότες, και διευθυντές στην Ενωση.
7) Να αλλάξει πάραυτα η αμαρτωλή και συνένοχη στάση της ΕΣΗΕΑ στο μεγάλο πρόβλημα της ενημέρωσης. Μέτωπο ενάντια σε αυτούς που έχουν την πρώτη και κύρια ευθύνη, τους ιδιοκτήτες των Μέσων και τις κυβερνήσεις, ουσιαστική και αποφασιστική στήριξη των δημοσιογράφων για να μπορούν να διεκδικούν την εφαρμογή της δεοντολογίας. Ενάντια στη διαπλοκή. Για να ισχύσουν τα ασυμβίβαστα με το δημοσιογραφικό επάγγελμα που δημιουργούν εξαρτήσεις. Δεν χαρίζουμε καμία δημοσιογραφική θέση εργασίας και δεν πρέπει να φοβόμαστε την πλήρη διαφάνεια που θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της χαμένης τιμής του επαγγέλματός μας.
Για την ανεργία
Ολοι μιλάνε για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Κρύβουν όμως ότι η ανεργία είναι διαχρονικό πρόβλημα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι πληγή αγιάτρευτη που κακοφορμίζει στις συνθήκες της κρίσης.
Δεν είναι το όποιο πρόβλημα. Είναι το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στη ζωή. Υπάρχουν αιτίες, υπάρχουν υπεύθυνοι, στους οποίους πρέπει να καταλογισθούν ευθύνες. Οσο βασιλεύει το κέρδος, όσο τα ΜΜΕ είναι επιχειρήσεις που ανήκουν σε ιδιώτες, η ανεργία θα αποτελεί μάστιγα.
Ο αγώνας για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία, συνδέεται με τον αγώνα για ριζικές αλλαγές. Και αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα στο οποίο οι άλλες παρατάξεις αποφεύγουν να τοποθετηθούν.
Αλλά και η μείωση της έντασης του προβλήματος, εξαρτάται από τον διαρκή αγώνα για να μην περνάνε απολύσεις, να εφαρμόζονται πλήρως οι συμβάσεις, να μην υπάρχουν συμβασιούχοι - όμηροι, να μην υπάρχουν "ελαστικές" σχέσεις και, προπάντων, για να πάψει να υπάρχει η γάγγραινα της πολυθεσίας.
Προτάσεις όπως, "να στηθεί γραφείο ευρέσεως εργασίας στην ΕΣΗΕΑ", ή "να δημιουργηθεί παρατηρητήριο απασχόλησης", ή "να επιδοτηθούν τα Μέσα για να προσλαμβάνουν ανέργους", ή "να πειστούν οι εργοδότες να προσλαμβάνουν ανέργους", γίνονται από όσους θέλουν να αποφύγουν την ουσία του προβλήματος.
Μπροστά στην «καταιγίδα» των πολλών εκατοντάδων απολύσεων, πρέπει να σημάνει μαζικός αγωνιστικός ξεσηκωμός. Η προστασία των εργαζομένων από την λαίλαπα της απόλυσης, είναι προτεραιότητα.
Οπως προτεραιότητα είναι η προστασία των ανέργων με την εξασφάλιση τουλάχιστον 1.120 ευρώ μηνιαίο επίδομα ανεργίας και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όσο χρόνο διαρκεί η ανεργία του και ο χρόνος αυτός να υπολογίζεται ως συντάξιμος.
Για το ασφαλιστικό
Οι μεν ("Δημοσιογράφοι" - ΚΕΔ) "έσωσαν τα ταμεία μας". Γιατί στην ενοποίηση δεν μπήκε ο ΕΔΟΕΑΠ! Κρύβουν ότι έμεινε εκτός, όχι μόνο αυτός, αλλά και όλα τα ταμεία που λειτουργούν ως ΝΠΙΔ, όπως το Ταμείο Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας, το αντίστοιχο της Τράπεζας Ελλάδας κλπ. Δε λένε κουβέντα για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κλπ κλπ. που αφορούν 100% και τους δημοσιογράφους και ψελλίζουν κάτι για νομική αντίδραση στην κλοπή του 10%.
Οι δε ("Συσπείρωση"), την περίοδο που πέρναγε ο νόμος Πετραλιά, έκανε ότι μπορούσε για να αποπροσανατολίσει από το κύριο, δηλαδή να μην περάσει αυτός ο αντιασφαλιστικός νόμος. Εριξε όλο το βάρος της για να αναδείξει ως κύριο πρόβλημα, τη μη συμμετοχή των τεχνικών στο ενοποιημένο ταμείο Τύπου και ΜΜΕ! Δίνοντας στην ουσία πάσα στην κυβέρνηση, για την οποία το κύριο δεν ήταν το "ποιοι με ποιους" αλλά το "πώς", δηλαδή "προς τα κάτω".
Ετσι, "οι μεν" και "οι δε" βρήκαν πεδίο "αντιπαράθεσης", διέλυσαν στην ουσία το Διασωματειακό, (1η φορά το είχε διαλύσει ο Μανωλάκος) και όλοι τους είναι ευχαριστημένοι.
Α, η "νέα" ΠΟΕΣΥ ακολούθησε στην ίδια ρότα της νομικής διεκδίκησης, που είχε χαράξει η παλιά του Τσαλαπάτη. Ενώ στον ΕΔΟΕΑΠ, η προσκείμενη στην "Συσπείρωση" ηγεσία, έχει ήδη στήσει αναλογιστικές μελέτες με "σενάρια" για αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και μείωση των παροχών στους ασφαλισμένους...
Για την αλλαγή του καταστατικού
Ολοι λένε ότι το καταστατικό πρέπει να αλλάξει. Αλλά δεν το πιστεύουν!
Η επίκληση των δυσκολιών (χρειάζεται αυξημένη συμμετοχή στην καταστατική συνέλευση κλπ) είναι αστείες δικαιολογίες! Γνωρίζουν (τους το έχουμε προτείνει) ότι υπάρχει καθ’ όλα νόμιμη λύση: Η τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευση, προκηρύσσεται και ως καταστατική και συνεχίζεται και ολοκληρώνεται με την ψηφοφορία, οπότε επιτυγχάνεται η αυξημένη συμμετοχή.
Το καταστατικό δεν αλλάζει, γιατί οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, κάθε απόχρωσης, γνωρίζουν ότι, αν ανοίξει η συζήτηση και η διαδικασία τροποποίησης, κινδυνεύουν να χάσουν ένα βασικό όπλο τους. Το ισχύον αντιδραστικό και αναχρονιστικό καταστατικό κατοχυρώνει την απόλυτη εξουσία της πλειοψηφίας του ΔΣ και τις αυξημένες εξουσίες του προεδρείου. Η επίφαση δημοκρατικής οργάνωσης της Ενωσης, είναι το χωρίς αρμοδιότητες Μικτό Συμβούλιο. Παράλληλα, οι απαράδεκτοι όροι και διαδικασίες εγγραφής νέων μελών, αποτελεί εργαλείο πελατειακών σχέσεων και διατήρησης του συντεχνιασμού.
Η οργανωτική δομή της ΕΣΗΕΑ, για να μπορεί ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες, πρέπει να μεταφέρει το κέντρο βάρους στη "βάση", στα "μαγαζιά".
Πρόταση της "Μαχόμενης Δημοσιογραφίας" είναι:
- Σε κάθε Μέσο να εκλέγεται Εργασιακή Επιτροπή (με αριθμό μελών ανάλογο με αυτόν των δημοσιογράφων του Μέσου), που να έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Ολες οι Εργασιακές Επιτροπές να απαρτίζουν το Γενικό Συμβούλιο, με αποφασιστικές αρμοδιότητες σε όλα τα μεγάλα ζητήματα (υπογραφή ΣΣΕ, κήρυξη κινητοποιήσεων, κλπ). Το ΔΣ να έχει εκτελεστικές αρμοδιότητες.
- Για τις εγγραφές: Ολοι όσοι εργάζονται σε Μέσο (εφημερίδα, σταθμό, portal, διαδικτυακό μέσο κλπ), ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, πρέπει να γίνονται αμέσως μέλη. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να γίνεται τακτική (π.χ. ανά τρίμηνο) ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εκκαθάριση μητρώου. Εγγύηση γι' αυτές τις διαδικασίες πρέπει να είναι η ουσιαστική συμμετοχή των Εργασιακών Επιτροπών.
Για το Συνδικάτο Τύπου
Ολες οι παρατάξεις πίνουν νερό στο όνομα του Συνδικάτου Τύπου! Αλλά αποφεύγουν συστηματικά να εξηγήσουν: Τι εννοούν ως Συνδικάτο;
Ανεπίσημα κάποιοι λένε ότι Συνδικάτο Τύπου είναι μια... τριτοβάθμια (!) Συνομοσπονδία, με μέλη της Ομοσπονδίες Δημοσιογράφων, Προσωπικού, κλπ. Αλλοι λένε ότι είναι μια Ομοσπονδία σε επίπεδο Αθήνας, με μέλη την ΕΣΗΕΑ, την ΕΠΗΕΑ, την ΕΣΠΗΤ, τις Ενώσεις Τεχνικών κλπ κλπ. Δηλαδή κι' άλλα ΔΣ, κι' άλλοι παράγοντες, κι' άλλη γραφειοκρατία κι' άλλα αναχώματα...
Συνδικάτο Τύπου δε μπορεί παρά να είναι ΜΙΑ συνδικαλιστική οργάνωση σε επίπεδο Αθήνας - Πειραιά, με μέλη ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους, ΟΛΩΝ των ειδικοτήτων. Και όλα τα αντίστοιχα (ανά γεωγραφική περιοχή) Συνδικάτα, να συνενώνονται σε μια Πανελλήνια Ομοσπονδία όλων των εργαζόμενων στον Τύπο και στα ΜΜΕ.
Αλλά, για να γίνει πράξη το Συνδικάτο, πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί στην ΕΣΗΕΑ, αλλά και σε άλλες Ενώσεις.
Η "Μαχόμενη Δημοσιογραφία" γι' αυτό παλεύει.
Για τα δημοτικά ραδιόφωνα
Δεν εμπαίζει μόνο η κυβέρνηση και η ΚΕΔΚΕ τους εργαζόμενους στους δημοτικους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Το ίδιο ακριβώς κάνει και το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και μάλιστα με ευρύτατη πλειοψηφία 9 ψήφων!
Η ρίζα του προβλήματος είναι ότι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, που προωθεί τη μετατροπή των Δήμων σε επιχειρήσεις, με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και την ιδιωτικοποίηση δημοτικών υπηρεσιών, επιβάλλει την μετατροπή των Δημοτικών επιχειρήσεων σε Ανώνυμες Εταιρίες. Η πλειοψηφία του ΔΣ ("Δημοσιογράφοι - ΚΕΔ), "πανηγυρίζει" γιατί τάχα με ενέργειές της δόθηκε παράταση ενός χρόνου (στην πραγματικότητα η 3η κατά σειρά παράταση δόθηκε γιατί σε όλη τη χώρα εκκρεμεί η μετατροπή 1.800 συνολικά δημοτικών επιχειρήσεων σε ΑΕ) και ζητά από τον υπουργό Εσωτερικών, την εξαίρεση των δημοτικών ραδιοφώνων από αυτόν το νόμο!
Η "Συσπείρωση" αρκείται να κατηγορεί την πλειοψηφία γιατί δεν οργάνωσε αγώνες για την... εξαίρεση.
Και οι μεν και οι δε δεν λένε τίποτα για την ουσία. Ο λόγος είναι ότι στο θέμα της μετατροπής των δημοτικών επιχειρήσεων σε ΑΕ, συμφωνούν και το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ. Και γι' αυτό δε θέλουν την εξαίρεση που μπορεί να αρχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ. Και γι' αυτό έχουν κάνει "μπαλάκι" τους εργαζόμενους ανάμεσα στους νομικούς συμβούλους της ΚΕΔΚΕ και της ΕΣΗΕΑ, το δήμαρχο Αθήνα
"Αλλαγή σελίδας"
Εκαναν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για να "αλλάξουν" την ΠΟΕΣΥ, ξαναπαίρνοντας τα ηνία της. Που τα είχαν οι Τσαλαπάτης - Σόμπολος, οι οποίοι τους διαδέχτηκαν. Και, ω, του θαύματος, στην ΠΟΕΣΥ συντελείται κοσμογονία!
Η μία και μοναδική απόφαση που αξίζει τον κόπο είναι αυτή που αναφέρεται στην κρίση και την ανάγκη αντιμετώπισης των συνεπειών της. Το γεγονός ότι αποτελεί εισήγηση του ενός και μοναδικού μέλους της "Μαχόμενης Δημοσιογραφίας" στο ΔΣ, δεν αλλάζει την ουσία. Ούτε επίσης το γεγονός ότι φρόντισαν και από αυτήν την εισήγηση, να αφαιρέσουν τα "επικίνδυνα" σημεία περί ΕΕ κλπ. Ούτε και το ότι - πάλι με παρέμβαση της "Μαχόμενης" - στο Γενικό Συμβούλιο (27 Μαρτίου) αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι η ΠΟΕΣΥ δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά αυτό "θα αποφασιστεί" στην επόμενη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου". Ούτε ότι δεν έχει συνεδριάσει ακόμη. Τώρα έχουμε εκλογές, έρχεται το καλοκαίρι, από Σεπτέμβριο βλέπουμε...
Τέτοια "αλλαγή" έχουν συμφωνήσει και προωθούν και στην ΕΣΗΕΑ.
Χαλάστε τους τα σχέδια.
Δεν αρκεί να φύγουν οι Σόμπολος - Τσαλαπάτης. Χρειάζεται ριζική ανατροπή.